occultor - Diatesi passiva

(occulto, occultas, occultavi, occultatum, occultāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
occultor
II sing.
occultāris, occultāre
III sing.
occultātur
I plur.
occultāmur
II plur.
occultamĭni
III plur.
occultantur
IMPERFETTO
I sing.
occultābar
II sing.
occultabāris, occultabāre
III sing.
occultabātur
I plur.
occultabāmur
II plur.
occultabamĭni
III plur.
occultabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
occultābor
II sing.
occultabĕris, occultabĕre
III sing.
occultabĭtur
I plur.
occultabĭmur
II plur.
occultabimĭni
III plur.
occultabuntur
PERFETTO
I sing.
occultatus, –a, –um sum
II sing.
occultatus, –a, –um es
III sing.
occultatus, –a, –um est
I plur.
occultati, –ae, –a sumus
II plur.
occultati, –ae, –a estis
III plur.
occultati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
occultatus, –a, –um eram
II sing.
occultatus, –a, –um eras
III sing.
occultatus, –a, –um erat
I plur.
occultati, –ae, –a eramus
II plur.
occultati, –ae, –a eratis
III plur.
occultati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
occultatus, –a, –um ero
II sing.
occultatus, –a, –um eris
III sing.
occultatus, –a, –um erit
I plur.
occultati, –ae, –a erimus
II plur.
occultati, –ae, –a eritis
III plur.
occultati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
occulter
II sing.
occultēris, occultēre
III sing.
occultētur
I plur.
occultēmur
II plur.
occultemĭni
III plur.
occultentur
IMPERFETTO
I sing.
occultārer
II sing.
occultarēris, occultarēre
III sing.
occultarētur
I plur.
occultarēmur
II plur.
occultaremĭni
III plur.
occultarentur
PERFETTO
I sing.
occultatus, –a, –um sim
II sing.
occultatus, –a, –um sis
III sing.
occultatus, –a, –um sit
I plur.
occultati, –ae, –a simus
II plur.
occultati, –ae, –a sitis
III plur.
occultati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
occultatus, –a, –um essem
II sing.
occultatus, –a, –um esses
III sing.
occultatus, –a, –um esset
I plur.
occultati, –ae, –a essemus
II plur.
occultati, –ae, –a essetis
III plur.
occultati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
occultāre
II plur.
occultamĭni
FUTURO
II sing.
occultātor
III sing.
occultātor
II plur.
III plur.
occultantor
PARTICIPIO
PERFETTO
occultatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
occultāri
PERFETTO
Singolare:
occultatus, –a, –um esse
Plurale:
occultati, –ae, –a esse
FUTURO
occultatum esse
GERUNDIVO
occultandus, –a, –um
SUPINO
occultatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OCCULTOR100}}