occĭpĭor - Diatesi passiva
(occĭpĭo, occĭpis, occepi, occeptum, occĭpĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
occĭpĭor
II sing.
occĭpĕris, occĭpĕre
III sing.
occĭpītur
I plur.
occĭpīmur
II plur.
occĭpimĭni
III plur.
occĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
occĭpiēbar
II sing.
occĭpiebāris, occĭpiebāre
III sing.
occĭpiebātur
I plur.
occĭpiebāmur
II plur.
occĭpiebamĭni
III plur.
occĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
occĭpĭar
II sing.
occĭpiēris, occĭpiēre
III sing.
occĭpiētur
I plur.
occĭpiēmur
II plur.
occĭpiemĭni
III plur.
occĭpientur
PERFETTO
I sing.
occeptus, –a, –um sum
II sing.
occeptus, –a, –um es
III sing.
occeptus, –a, –um est
I plur.
occepti, –ae, –a sumus
II plur.
occepti, –ae, –a estis
III plur.
occepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
occeptus, –a, –um eram
II sing.
occeptus, –a, –um eras
III sing.
occeptus, –a, –um erat
I plur.
occepti, –ae, –a eramus
II plur.
occepti, –ae, –a eratis
III plur.
occepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
occeptus, –a, –um ero
II sing.
occeptus, –a, –um eris
III sing.
occeptus, –a, –um erit
I plur.
occepti, –ae, –a erimus
II plur.
occepti, –ae, –a eritis
III plur.
occepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
occĭpĭar
II sing.
occĭpiāris, occĭpiāre
III sing.
occĭpiātur
I plur.
occĭpiāmur
II plur.
occĭpiamĭni
III plur.
occĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
occĭpĕrer
II sing.
occĭperēris, occĭperēre
III sing.
occĭperētur
I plur.
occĭperēmur
II plur.
occĭperēmini
III plur.
occĭperentur
PERFETTO
I sing.
occeptus, –a, –um sim
II sing.
occeptus, –a, –um sis
III sing.
occeptus, –a, –um sit
I plur.
occepti, –ae, –a simus
II plur.
occepti, –ae, –a sitis
III plur.
occepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
occeptus, –a, –um essem
II sing.
occeptus, –a, –um esses
III sing.
occeptus, –a, –um esset
I plur.
occepti, –ae, –a essemus
II plur.
occepti, –ae, –a essetis
III plur.
occepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
occeptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
occĭpi
PERFETTO
Singolare:
occeptus, –a, –um esse
Plurale:
occepti, –ae, –a esse
FUTURO
occeptum esse
GERUNDIVO
occĭpiendus, –a, –um
SUPINO
occeptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
occĭpĭor v. tr. e intr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android