obsĭtus

(obsitus, obsită, obsitum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obsitus
Gen.
obsiti
Dat.
obsito
Acc.
obsitum
Abl.
obsito
Voc.
obsite
PLURALE
Nom.
obsiti
Gen.
obsitōrum
Dat.
obsitis
Acc.
obsitos
Abl.
obsitis
Voc.
obsiti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obsită
Gen.
obsitae
Dat.
obsitae
Acc.
obsitam
Abl.
obsitā
Voc.
obsită
PLURALE
Nom.
obsitae
Gen.
obsitārum
Dat.
obsitis
Acc.
obsitas
Abl.
obsitis
Voc.
obsitae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obsitum
Gen.
obsiti
Dat.
obsito
Acc.
obsitum
Abl.
obsito
Voc.
obsitum
PLURALE
Nom.
obsita
Gen.
obsitōrum
Dat.
obsitis
Acc.
obsita
Abl.
obsitis
Voc.
obsita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSITUS100}}
---CACHE---