observĭtor - Diatesi passiva
(observĭto, observĭtas, observitavi, observitatum, observĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
observĭtor
II sing.
observĭtāris, observĭtāre
III sing.
observĭtātur
I plur.
observĭtāmur
II plur.
observĭtamĭni
III plur.
observĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
observĭtābar
II sing.
observĭtabāris, observĭtabāre
III sing.
observĭtabātur
I plur.
observĭtabāmur
II plur.
observĭtabamĭni
III plur.
observĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
observĭtābor
II sing.
observĭtabĕris, observĭtabĕre
III sing.
observĭtabĭtur
I plur.
observĭtabĭmur
II plur.
observĭtabimĭni
III plur.
observĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
observitatus, –a, –um sum
II sing.
observitatus, –a, –um es
III sing.
observitatus, –a, –um est
I plur.
observitati, –ae, –a sumus
II plur.
observitati, –ae, –a estis
III plur.
observitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
observitatus, –a, –um eram
II sing.
observitatus, –a, –um eras
III sing.
observitatus, –a, –um erat
I plur.
observitati, –ae, –a eramus
II plur.
observitati, –ae, –a eratis
III plur.
observitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
observitatus, –a, –um ero
II sing.
observitatus, –a, –um eris
III sing.
observitatus, –a, –um erit
I plur.
observitati, –ae, –a erimus
II plur.
observitati, –ae, –a eritis
III plur.
observitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
observĭter
II sing.
observĭtēris, observĭtēre
III sing.
observĭtētur
I plur.
observĭtēmur
II plur.
observĭtemĭni
III plur.
observĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
observĭtārer
II sing.
observĭtarēris, observĭtarēre
III sing.
observĭtarētur
I plur.
observĭtarēmur
II plur.
observĭtaremĭni
III plur.
observĭtarentur
PERFETTO
I sing.
observitatus, –a, –um sim
II sing.
observitatus, –a, –um sis
III sing.
observitatus, –a, –um sit
I plur.
observitati, –ae, –a simus
II plur.
observitati, –ae, –a sitis
III plur.
observitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
observitatus, –a, –um essem
II sing.
observitatus, –a, –um esses
III sing.
observitatus, –a, –um esset
I plur.
observitati, –ae, –a essemus
II plur.
observitati, –ae, –a essetis
III plur.
observitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
observĭtāre
II plur.
observĭtamĭni
FUTURO
II sing.
observĭtātor
III sing.
observĭtātor
II plur.
–
III plur.
observĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
observitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
observĭtāri
PERFETTO
Singolare:
observitatus, –a, –um esse
Plurale:
observitati, –ae, –a esse
FUTURO
observitatum esse
GERUNDIVO
observĭtandus, –a, –um
SUPINO
observitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
observĭtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android