obsepĭor - Diatesi passiva

(obsepĭo, obsepis, obsepsi, obseptum, obsepīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obsepĭor
II sing.
obsepīris, obsepīre
III sing.
obsepītur
I plur.
obsepīmur
II plur.
obsepimĭni
III plur.
obsepiuntur
IMPERFETTO
I sing.
obsepiēbar
II sing.
obsepiebāris, obsepiebāre
III sing.
obsepiebātur
I plur.
obsepiebāmur
II plur.
obsepiebamĭni
III plur.
obsepiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obsepĭar
II sing.
obsepiēris, obsepiēre
III sing.
obsepiētur
I plur.
obsepiēmur
II plur.
obsepiemĭni
III plur.
obsepientur
PERFETTO
I sing.
obseptus, –a, –um sum
II sing.
obseptus, –a, –um es
III sing.
obseptus, –a, –um est
I plur.
obsepti, –ae, –a sumus
II plur.
obsepti, –ae, –a estis
III plur.
obsepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obseptus, –a, –um eram
II sing.
obseptus, –a, –um eras
III sing.
obseptus, –a, –um erat
I plur.
obsepti, –ae, –a eramus
II plur.
obsepti, –ae, –a eratis
III plur.
obsepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obseptus, –a, –um ero
II sing.
obseptus, –a, –um eris
III sing.
obseptus, –a, –um erit
I plur.
obsepti, –ae, –a erimus
II plur.
obsepti, –ae, –a eritis
III plur.
obsepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obsepĭar
II sing.
obsepiāris, obsepiāre
III sing.
obsepiātur
I plur.
obsepiāmur
II plur.
obsepiamĭni
III plur.
obsepiantur
IMPERFETTO
I sing.
obsepīrer
II sing.
obsepirēris, obsepsirēre
III sing.
obsepirētur
I plur.
obsepirēmur
II plur.
obsepirēmini
III plur.
obsepirentur
PERFETTO
I sing.
obseptus, –a, –um sim
II sing.
obseptus, –a, –um sis
III sing.
obseptus, –a, –um sit
I plur.
obsepti, –ae, –a simus
II plur.
obsepti, –ae, –a sitis
III plur.
obsepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obseptus, –a, –um essem
II sing.
obseptus, –a, –um esses
III sing.
obseptus, –a, –um esset
I plur.
obsepti, –ae, –a essemus
II plur.
obsepti, –ae, –a essetis
III plur.
obsepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obsepīre
II plur.
obsepimĭni
FUTURO
II sing.
obsepītor
III sing.
obsepītor
II plur.
III plur.
obsepiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obseptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obsepīri
PERFETTO
Singolare:
obseptus, –a, –um esse
Plurale:
obsepti, –ae, –a esse
FUTURO
obseptum esse
GERUNDIVO
obsepiendus, –a, –um
SUPINO
obseptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSEPIOR100}}