oblitĕror - Diatesi passiva
(oblitĕro, oblitĕras, obliteravi, obliteratum, oblitĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oblitĕror
II sing.
oblitĕrāris, oblitĕrāre
III sing.
oblitĕrātur
I plur.
oblitĕrāmur
II plur.
oblitĕramĭni
III plur.
oblitĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
oblitĕrābar
II sing.
oblitĕrabāris, oblitĕrabāre
III sing.
oblitĕrabātur
I plur.
oblitĕrabāmur
II plur.
oblitĕrabamĭni
III plur.
oblitĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oblitĕrābor
II sing.
oblitĕrabĕris, oblitĕrabĕre
III sing.
oblitĕrabĭtur
I plur.
oblitĕrabĭmur
II plur.
oblitĕrabimĭni
III plur.
oblitĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
obliteratus, –a, –um sum
II sing.
obliteratus, –a, –um es
III sing.
obliteratus, –a, –um est
I plur.
obliterati, –ae, –a sumus
II plur.
obliterati, –ae, –a estis
III plur.
obliterati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obliteratus, –a, –um eram
II sing.
obliteratus, –a, –um eras
III sing.
obliteratus, –a, –um erat
I plur.
obliterati, –ae, –a eramus
II plur.
obliterati, –ae, –a eratis
III plur.
obliterati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obliteratus, –a, –um ero
II sing.
obliteratus, –a, –um eris
III sing.
obliteratus, –a, –um erit
I plur.
obliterati, –ae, –a erimus
II plur.
obliterati, –ae, –a eritis
III plur.
obliterati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oblitĕrer
II sing.
oblitĕrēris, oblitĕrēre
III sing.
oblitĕrētur
I plur.
oblitĕrēmur
II plur.
oblitĕremĭni
III plur.
oblitĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
oblitĕrārer
II sing.
oblitĕrarēris, oblitĕrarēre
III sing.
oblitĕrarētur
I plur.
oblitĕrarēmur
II plur.
oblitĕraremĭni
III plur.
oblitĕrarentur
PERFETTO
I sing.
obliteratus, –a, –um sim
II sing.
obliteratus, –a, –um sis
III sing.
obliteratus, –a, –um sit
I plur.
obliterati, –ae, –a simus
II plur.
obliterati, –ae, –a sitis
III plur.
obliterati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obliteratus, –a, –um essem
II sing.
obliteratus, –a, –um esses
III sing.
obliteratus, –a, –um esset
I plur.
obliterati, –ae, –a essemus
II plur.
obliterati, –ae, –a essetis
III plur.
obliterati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oblitĕrāre
II plur.
oblitĕramĭni
FUTURO
II sing.
oblitĕrātor
III sing.
oblitĕrātor
II plur.
–
III plur.
oblitĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obliteratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
oblitĕrāri
PERFETTO
Singolare:
obliteratus, –a, –um esse
Plurale:
obliterati, –ae, –a esse
FUTURO
obliteratum esse
GERUNDIVO
oblitĕrandus, –a, –um
SUPINO
obliteratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
oblitĕror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android