oblātror - Diatesi passiva

(oblātro, oblātras, oblatravi, oblatratum, oblātrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oblātror
II sing.
oblātrāris, oblātrāre
III sing.
oblātrātur
I plur.
oblātrāmur
II plur.
oblātramĭni
III plur.
oblātrantur
IMPERFETTO
I sing.
oblātrābar
II sing.
oblātrabāris, oblātrabāre
III sing.
oblātrabātur
I plur.
oblātrabāmur
II plur.
oblātrabamĭni
III plur.
oblātrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oblātrābor
II sing.
oblātrabĕris, oblātrabĕre
III sing.
oblātrabĭtur
I plur.
oblātrabĭmur
II plur.
oblātrabimĭni
III plur.
oblātrabuntur
PERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um sum
II sing.
oblatratus, –a, –um es
III sing.
oblatratus, –a, –um est
I plur.
oblatrati, –ae, –a sumus
II plur.
oblatrati, –ae, –a estis
III plur.
oblatrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um eram
II sing.
oblatratus, –a, –um eras
III sing.
oblatratus, –a, –um erat
I plur.
oblatrati, –ae, –a eramus
II plur.
oblatrati, –ae, –a eratis
III plur.
oblatrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oblatratus, –a, –um ero
II sing.
oblatratus, –a, –um eris
III sing.
oblatratus, –a, –um erit
I plur.
oblatrati, –ae, –a erimus
II plur.
oblatrati, –ae, –a eritis
III plur.
oblatrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oblātrer
II sing.
oblātrēris, oblātrēre
III sing.
oblātrētur
I plur.
oblātrēmur
II plur.
oblātremĭni
III plur.
oblātrentur
IMPERFETTO
I sing.
oblātrārer
II sing.
oblātrarēris, oblātrarēre
III sing.
oblātrarētur
I plur.
oblātrarēmur
II plur.
oblātraremĭni
III plur.
oblātrarentur
PERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um sim
II sing.
oblatratus, –a, –um sis
III sing.
oblatratus, –a, –um sit
I plur.
oblatrati, –ae, –a simus
II plur.
oblatrati, –ae, –a sitis
III plur.
oblatrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um essem
II sing.
oblatratus, –a, –um esses
III sing.
oblatratus, –a, –um esset
I plur.
oblatrati, –ae, –a essemus
II plur.
oblatrati, –ae, –a essetis
III plur.
oblatrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oblātrāre
II plur.
oblātramĭni
FUTURO
II sing.
oblātrātor
III sing.
oblātrātor
II plur.
III plur.
oblātrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
oblatratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
oblātrāri
PERFETTO
Singolare:
oblatratus, –a, –um esse
Plurale:
oblatrati, –ae, –a esse
FUTURO
oblatratum esse
GERUNDIVO
oblātrandus, –a, –um
SUPINO
oblatratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBLATROR100}}