oblātror - Diatesi passiva
(oblātro, oblātras, oblatravi, oblatratum, oblātrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oblātror
II sing.
oblātrāris, oblātrāre
III sing.
oblātrātur
I plur.
oblātrāmur
II plur.
oblātramĭni
III plur.
oblātrantur
IMPERFETTO
I sing.
oblātrābar
II sing.
oblātrabāris, oblātrabāre
III sing.
oblātrabātur
I plur.
oblātrabāmur
II plur.
oblātrabamĭni
III plur.
oblātrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oblātrābor
II sing.
oblātrabĕris, oblātrabĕre
III sing.
oblātrabĭtur
I plur.
oblātrabĭmur
II plur.
oblātrabimĭni
III plur.
oblātrabuntur
PERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um sum
II sing.
oblatratus, –a, –um es
III sing.
oblatratus, –a, –um est
I plur.
oblatrati, –ae, –a sumus
II plur.
oblatrati, –ae, –a estis
III plur.
oblatrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um eram
II sing.
oblatratus, –a, –um eras
III sing.
oblatratus, –a, –um erat
I plur.
oblatrati, –ae, –a eramus
II plur.
oblatrati, –ae, –a eratis
III plur.
oblatrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oblatratus, –a, –um ero
II sing.
oblatratus, –a, –um eris
III sing.
oblatratus, –a, –um erit
I plur.
oblatrati, –ae, –a erimus
II plur.
oblatrati, –ae, –a eritis
III plur.
oblatrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oblātrer
II sing.
oblātrēris, oblātrēre
III sing.
oblātrētur
I plur.
oblātrēmur
II plur.
oblātremĭni
III plur.
oblātrentur
IMPERFETTO
I sing.
oblātrārer
II sing.
oblātrarēris, oblātrarēre
III sing.
oblātrarētur
I plur.
oblātrarēmur
II plur.
oblātraremĭni
III plur.
oblātrarentur
PERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um sim
II sing.
oblatratus, –a, –um sis
III sing.
oblatratus, –a, –um sit
I plur.
oblatrati, –ae, –a simus
II plur.
oblatrati, –ae, –a sitis
III plur.
oblatrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblatratus, –a, –um essem
II sing.
oblatratus, –a, –um esses
III sing.
oblatratus, –a, –um esset
I plur.
oblatrati, –ae, –a essemus
II plur.
oblatrati, –ae, –a essetis
III plur.
oblatrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oblātrāre
II plur.
oblātramĭni
FUTURO
II sing.
oblātrātor
III sing.
oblātrātor
II plur.
–
III plur.
oblātrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
oblatratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
oblātrāri
PERFETTO
Singolare:
oblatratus, –a, –um esse
Plurale:
oblatrati, –ae, –a esse
FUTURO
oblatratum esse
GERUNDIVO
oblātrandus, –a, –um
SUPINO
oblatratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
oblātror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android