obiurigor - Diatesi passiva

(obiurigo, obiurigas, obiurigavi, obiurigatum, obiurigāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obiurigor
II sing.
obiurigāris, obiurigāre
III sing.
obiurigātur
I plur.
obiurigāmur
II plur.
obiurigamĭni
III plur.
obiurigantur
IMPERFETTO
I sing.
obiurigābar
II sing.
obiurigabāris, obiurigabāre
III sing.
obiurigabātur
I plur.
obiurigabāmur
II plur.
obiurigabamĭni
III plur.
obiurigabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obiurigābor
II sing.
obiurigabĕris, obiurigabĕre
III sing.
obiurigabĭtur
I plur.
obiurigabĭmur
II plur.
obiurigabimĭni
III plur.
obiurigabuntur
PERFETTO
I sing.
obiurigatus, –a, –um sum
II sing.
obiurigatus, –a, –um es
III sing.
obiurigatus, –a, –um est
I plur.
obiurigati, –ae, –a sumus
II plur.
obiurigati, –ae, –a estis
III plur.
obiurigati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obiurigatus, –a, –um eram
II sing.
obiurigatus, –a, –um eras
III sing.
obiurigatus, –a, –um erat
I plur.
obiurigati, –ae, –a eramus
II plur.
obiurigati, –ae, –a eratis
III plur.
obiurigati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obiurigatus, –a, –um ero
II sing.
obiurigatus, –a, –um eris
III sing.
obiurigatus, –a, –um erit
I plur.
obiurigati, –ae, –a erimus
II plur.
obiurigati, –ae, –a eritis
III plur.
obiurigati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obiuriger
II sing.
obiurigēris, obiurigēre
III sing.
obiurigētur
I plur.
obiurigēmur
II plur.
obiurigemĭni
III plur.
obiurigentur
IMPERFETTO
I sing.
obiurigārer
II sing.
obiurigarēris, obiurigarēre
III sing.
obiurigarētur
I plur.
obiurigarēmur
II plur.
obiurigaremĭni
III plur.
obiurigarentur
PERFETTO
I sing.
obiurigatus, –a, –um sim
II sing.
obiurigatus, –a, –um sis
III sing.
obiurigatus, –a, –um sit
I plur.
obiurigati, –ae, –a simus
II plur.
obiurigati, –ae, –a sitis
III plur.
obiurigati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obiurigatus, –a, –um essem
II sing.
obiurigatus, –a, –um esses
III sing.
obiurigatus, –a, –um esset
I plur.
obiurigati, –ae, –a essemus
II plur.
obiurigati, –ae, –a essetis
III plur.
obiurigati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obiurigāre
II plur.
obiurigamĭni
FUTURO
II sing.
obiurigātor
III sing.
obiurigātor
II plur.
III plur.
obiurigantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obiurigatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obiurigāri
PERFETTO
Singolare:
obiurigatus, –a, –um esse
Plurale:
obiurigati, –ae, –a esse
FUTURO
obiurigatum esse
GERUNDIVO
obiurigandus, –a, –um
SUPINO
obiurigatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBIURIGOR100}}
---CACHE---