ōbĭicĭor - Diatesi passiva
(ōbĭicĭo, ōbĭicis, obiieci, obiiectum, ōbĭicĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ōbĭicĭor
II sing.
ōbĭicĕris, ōbĭicĕre
III sing.
ōbĭicĭtur
I plur.
ōbĭicĭmur
II plur.
ōbĭicimĭni
III plur.
ōbĭiciuntur
IMPERFETTO
I sing.
ōbĭiciēbar
II sing.
ōbĭiciebāris, ōbĭiciebāre
III sing.
ōbĭiciebātur
I plur.
ōbĭiciebāmur
II plur.
ōbĭiciebamĭni
III plur.
ōbĭiciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ōbĭicĭar
II sing.
ōbĭiciēris, ōbĭiciēre
III sing.
ōbĭiciētur
I plur.
ōbĭiciēmur
II plur.
ōbĭiciemĭni
III plur.
ōbĭicientur
PERFETTO
I sing.
obiiectus, –a, –um sum
II sing.
obiiectus, –a, –um es
III sing.
obiiectus, –a, –um est
I plur.
obiiecti, –ae, –a sumus
II plur.
obiiecti, –ae, –a estis
III plur.
obiiecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obiiectus, –a, –um eram
II sing.
obiiectus, –a, –um eras
III sing.
obiiectus, –a, –um erat
I plur.
obiiecti, –ae, –a eramus
II plur.
obiiecti, –ae, –a eratis
III plur.
obiiecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obiiectus, –a, –um ero
II sing.
obiiectus, –a, –um eris
III sing.
obiiectus, –a, –um erit
I plur.
obiiecti, –ae, –a erimus
II plur.
obiiecti, –ae, –a eritis
III plur.
obiiecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ōbĭicĭar
II sing.
ōbĭiciāris, ōbĭiciāre
III sing.
ōbĭiciātur
I plur.
ōbĭiciāmur
II plur.
ōbĭiciamĭni
III plur.
ōbĭiciantur
IMPERFETTO
I sing.
ōbĭicĕrer
II sing.
ōbĭicerēris, ōbĭicerēre
III sing.
ōbĭicerētur
I plur.
ōbĭicerēmur
II plur.
ōbĭiceremĭni
III plur.
ōbĭicerentur
PERFETTO
I sing.
obiiectus, –a, –um sim
II sing.
obiiectus, –a, –um sis
III sing.
obiiectus, –a, –um sit
I plur.
obiiecti, –ae, –a simus
II plur.
obiiecti, –ae, –a sitis
III plur.
obiiecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obiiectus, –a, –um essem
II sing.
obiiectus, –a, –um esses
III sing.
obiiectus, –a, –um esset
I plur.
obiiecti, –ae, –a essemus
II plur.
obiiecti, –ae, –a essetis
III plur.
obiiecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
obiiectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ōbĭici
PERFETTO
Singolare:
obiiectus, –a, –um esse
Plurale:
obiiecti, –ae, –a esse
FUTURO
obiiectum esse
GERUNDIVO
ōbĭiciendus, –a, –um
SUPINO
obiiectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ōbĭicĭor v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android