obfuscor - Diatesi passiva
(obfusco, obfuscas, obfuscavi, obfuscatum, obfuscāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obfuscor
II sing.
obfuscāris, obfuscāre
III sing.
obfuscātur
I plur.
obfuscāmur
II plur.
obfuscamĭni
III plur.
obfuscantur
IMPERFETTO
I sing.
obfuscābar
II sing.
obfuscabāris, obfuscabāre
III sing.
obfuscabātur
I plur.
obfuscabāmur
II plur.
obfuscabamĭni
III plur.
obfuscabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obfuscābor
II sing.
obfuscabĕris, obfuscabĕre
III sing.
obfuscabĭtur
I plur.
obfuscabĭmur
II plur.
obfuscabimĭni
III plur.
obfuscabuntur
PERFETTO
I sing.
obfuscatus, –a, –um sum
II sing.
obfuscatus, –a, –um es
III sing.
obfuscatus, –a, –um est
I plur.
obfuscati, –ae, –a sumus
II plur.
obfuscati, –ae, –a estis
III plur.
obfuscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obfuscatus, –a, –um eram
II sing.
obfuscatus, –a, –um eras
III sing.
obfuscatus, –a, –um erat
I plur.
obfuscati, –ae, –a eramus
II plur.
obfuscati, –ae, –a eratis
III plur.
obfuscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obfuscatus, –a, –um ero
II sing.
obfuscatus, –a, –um eris
III sing.
obfuscatus, –a, –um erit
I plur.
obfuscati, –ae, –a erimus
II plur.
obfuscati, –ae, –a eritis
III plur.
obfuscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obfuscer
II sing.
obfuscēris, obfuscēre
III sing.
obfuscētur
I plur.
obfuscēmur
II plur.
obfuscemĭni
III plur.
obfuscentur
IMPERFETTO
I sing.
obfuscārer
II sing.
obfuscarēris, obfuscarēre
III sing.
obfuscarētur
I plur.
obfuscarēmur
II plur.
obfuscaremĭni
III plur.
obfuscarentur
PERFETTO
I sing.
obfuscatus, –a, –um sim
II sing.
obfuscatus, –a, –um sis
III sing.
obfuscatus, –a, –um sit
I plur.
obfuscati, –ae, –a simus
II plur.
obfuscati, –ae, –a sitis
III plur.
obfuscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obfuscatus, –a, –um essem
II sing.
obfuscatus, –a, –um esses
III sing.
obfuscatus, –a, –um esset
I plur.
obfuscati, –ae, –a essemus
II plur.
obfuscati, –ae, –a essetis
III plur.
obfuscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obfuscāre
II plur.
obfuscamĭni
FUTURO
II sing.
obfuscātor
III sing.
obfuscātor
II plur.
–
III plur.
obfuscantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obfuscatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obfuscāri
PERFETTO
Singolare:
obfuscatus, –a, –um esse
Plurale:
obfuscati, –ae, –a esse
FUTURO
obfuscatum esse
GERUNDIVO
obfuscandus, –a, –um
SUPINO
obfuscatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
obfuscor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android