noscĭtor - Diatesi passiva

(noscĭto, noscĭtas, noscitavi, noscitatum, noscĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
noscĭtor
II sing.
noscĭtāris, noscĭtāre
III sing.
noscĭtātur
I plur.
noscĭtāmur
II plur.
noscĭtamĭni
III plur.
noscĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
noscĭtābar
II sing.
noscĭtabāris, noscĭtabāre
III sing.
noscĭtabātur
I plur.
noscĭtabāmur
II plur.
noscĭtabamĭni
III plur.
noscĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
noscĭtābor
II sing.
noscĭtabĕris, noscĭtabĕre
III sing.
noscĭtabĭtur
I plur.
noscĭtabĭmur
II plur.
noscĭtabimĭni
III plur.
noscĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
noscitatus, –a, –um sum
II sing.
noscitatus, –a, –um es
III sing.
noscitatus, –a, –um est
I plur.
noscitati, –ae, –a sumus
II plur.
noscitati, –ae, –a estis
III plur.
noscitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
noscitatus, –a, –um eram
II sing.
noscitatus, –a, –um eras
III sing.
noscitatus, –a, –um erat
I plur.
noscitati, –ae, –a eramus
II plur.
noscitati, –ae, –a eratis
III plur.
noscitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
noscitatus, –a, –um ero
II sing.
noscitatus, –a, –um eris
III sing.
noscitatus, –a, –um erit
I plur.
noscitati, –ae, –a erimus
II plur.
noscitati, –ae, –a eritis
III plur.
noscitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
noscĭter
II sing.
noscĭtēris, noscĭtēre
III sing.
noscĭtētur
I plur.
noscĭtēmur
II plur.
noscĭtemĭni
III plur.
noscĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
noscĭtārer
II sing.
noscĭtarēris, noscĭtarēre
III sing.
noscĭtarētur
I plur.
noscĭtarēmur
II plur.
noscĭtaremĭni
III plur.
noscĭtarentur
PERFETTO
I sing.
noscitatus, –a, –um sim
II sing.
noscitatus, –a, –um sis
III sing.
noscitatus, –a, –um sit
I plur.
noscitati, –ae, –a simus
II plur.
noscitati, –ae, –a sitis
III plur.
noscitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
noscitatus, –a, –um essem
II sing.
noscitatus, –a, –um esses
III sing.
noscitatus, –a, –um esset
I plur.
noscitati, –ae, –a essemus
II plur.
noscitati, –ae, –a essetis
III plur.
noscitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
noscĭtāre
II plur.
noscĭtamĭni
FUTURO
II sing.
noscĭtātor
III sing.
noscĭtātor
II plur.
III plur.
noscĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
noscitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
noscĭtāri
PERFETTO
Singolare:
noscitatus, –a, –um esse
Plurale:
noscitati, –ae, –a esse
FUTURO
noscitatum esse
GERUNDIVO
noscĭtandus, –a, –um
SUPINO
noscitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:NOSCITOR100}}