mussĭtor - Diatesi passiva

(mussĭto, mussĭtas, mussitavi, mussitatum, mussĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mussĭtor
II sing.
mussĭtāris, mussĭtāre
III sing.
mussĭtātur
I plur.
mussĭtāmur
II plur.
mussĭtamĭni
III plur.
mussĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
mussĭtābar
II sing.
mussĭtabāris, mussĭtabāre
III sing.
mussĭtabātur
I plur.
mussĭtabāmur
II plur.
mussĭtabamĭni
III plur.
mussĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mussĭtābor
II sing.
mussĭtabĕris, mussĭtabĕre
III sing.
mussĭtabĭtur
I plur.
mussĭtabĭmur
II plur.
mussĭtabimĭni
III plur.
mussĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
mussitatus, –a, –um sum
II sing.
mussitatus, –a, –um es
III sing.
mussitatus, –a, –um est
I plur.
mussitati, –ae, –a sumus
II plur.
mussitati, –ae, –a estis
III plur.
mussitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mussitatus, –a, –um eram
II sing.
mussitatus, –a, –um eras
III sing.
mussitatus, –a, –um erat
I plur.
mussitati, –ae, –a eramus
II plur.
mussitati, –ae, –a eratis
III plur.
mussitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
mussitatus, –a, –um ero
II sing.
mussitatus, –a, –um eris
III sing.
mussitatus, –a, –um erit
I plur.
mussitati, –ae, –a erimus
II plur.
mussitati, –ae, –a eritis
III plur.
mussitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mussĭter
II sing.
mussĭtēris, mussĭtēre
III sing.
mussĭtētur
I plur.
mussĭtēmur
II plur.
mussĭtemĭni
III plur.
mussĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
mussĭtārer
II sing.
mussĭtarēris, mussĭtarēre
III sing.
mussĭtarētur
I plur.
mussĭtarēmur
II plur.
mussĭtaremĭni
III plur.
mussĭtarentur
PERFETTO
I sing.
mussitatus, –a, –um sim
II sing.
mussitatus, –a, –um sis
III sing.
mussitatus, –a, –um sit
I plur.
mussitati, –ae, –a simus
II plur.
mussitati, –ae, –a sitis
III plur.
mussitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mussitatus, –a, –um essem
II sing.
mussitatus, –a, –um esses
III sing.
mussitatus, –a, –um esset
I plur.
mussitati, –ae, –a essemus
II plur.
mussitati, –ae, –a essetis
III plur.
mussitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mussĭtāre
II plur.
mussĭtamĭni
FUTURO
II sing.
mussĭtātor
III sing.
mussĭtātor
II plur.
III plur.
mussĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
mussitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mussĭtāri
PERFETTO
Singolare:
mussitatus, –a, –um esse
Plurale:
mussitati, –ae, –a esse
FUTURO
mussitatum esse
GERUNDIVO
mussĭtandus, –a, –um
SUPINO
mussitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MUSSITOR100}}
---CACHE---