Donazione

multor - Diatesi passiva

(multo, multas, multavi, multatum, multāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
multor
II sing.
multāris, multāre
III sing.
multātur
I plur.
multāmur
II plur.
multamĭni
III plur.
multantur
IMPERFETTO
I sing.
multābar
II sing.
multabāris, multabāre
III sing.
multabātur
I plur.
multabāmur
II plur.
multabamĭni
III plur.
multabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
multābor
II sing.
multabĕris, multabĕre
III sing.
multabĭtur
I plur.
multabĭmur
II plur.
multabimĭni
III plur.
multabuntur
PERFETTO
I sing.
multatus, –a, –um sum
II sing.
multatus, –a, –um es
III sing.
multatus, –a, –um est
I plur.
multati, –ae, –a sumus
II plur.
multati, –ae, –a estis
III plur.
multati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
multatus, –a, –um eram
II sing.
multatus, –a, –um eras
III sing.
multatus, –a, –um erat
I plur.
multati, –ae, –a eramus
II plur.
multati, –ae, –a eratis
III plur.
multati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
multatus, –a, –um ero
II sing.
multatus, –a, –um eris
III sing.
multatus, –a, –um erit
I plur.
multati, –ae, –a erimus
II plur.
multati, –ae, –a eritis
III plur.
multati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
multer
II sing.
multēris, multēre
III sing.
multētur
I plur.
multēmur
II plur.
multemĭni
III plur.
multentur
IMPERFETTO
I sing.
multārer
II sing.
multarēris, multarēre
III sing.
multarētur
I plur.
multarēmur
II plur.
multaremĭni
III plur.
multarentur
PERFETTO
I sing.
multatus, –a, –um sim
II sing.
multatus, –a, –um sis
III sing.
multatus, –a, –um sit
I plur.
multati, –ae, –a simus
II plur.
multati, –ae, –a sitis
III plur.
multati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
multatus, –a, –um essem
II sing.
multatus, –a, –um esses
III sing.
multatus, –a, –um esset
I plur.
multati, –ae, –a essemus
II plur.
multati, –ae, –a essetis
III plur.
multati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
multāre
II plur.
multamĭni
FUTURO
II sing.
multātor
III sing.
multātor
II plur.
–
III plur.
multantor
PARTICIPIO
PERFETTO
multatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
multāri
PERFETTO
Singolare:
multatus, –a, –um esse
Plurale:
multati, –ae, –a esse
FUTURO
multatum esse
GERUNDIVO
multandus, –a, –um
SUPINO
multatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ multō
multŏtĭens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
multĭvĭus agg. I cl.
multĭvŏlus agg. I cl.
multĭvŏrantĭa sost. femm. I decl.
multo v. tr. I coniug.
multō avv.
multor v. tr. I coniug.
multŏtĭens avv.
multŏtĭes avv.
multum Sost. nt. II decl.
multum avv.
multunummus agg. I cl.
multus agg. I cl.
mūlus sost. masch. II decl.
Mulvĭānus agg. I cl.
Mulvĭus agg. I cl.
Mummĭa sost. femm. I decl.
Mummĭus agg. I cl.
Mummĭus sost. masch. II decl.
Mŭnātĭus agg. I cl.
Mŭnātĭus sost. masch. II decl.
{{ID:MULTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android