mulcor - Diatesi passiva
(mulco, mulcas, mulcavi, mulcatum, mulcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mulcor
II sing.
mulcāris, mulcāre
III sing.
mulcātur
I plur.
mulcāmur
II plur.
mulcamĭni
III plur.
mulcantur
IMPERFETTO
I sing.
mulcābar
II sing.
mulcabāris, mulcabāre
III sing.
mulcabātur
I plur.
mulcabāmur
II plur.
mulcabamĭni
III plur.
mulcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mulcābor
II sing.
mulcabĕris, mulcabĕre
III sing.
mulcabĭtur
I plur.
mulcabĭmur
II plur.
mulcabimĭni
III plur.
mulcabuntur
PERFETTO
I sing.
mulcatus, –a, –um sum
II sing.
mulcatus, –a, –um es
III sing.
mulcatus, –a, –um est
I plur.
mulcati, –ae, –a sumus
II plur.
mulcati, –ae, –a estis
III plur.
mulcati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mulcatus, –a, –um eram
II sing.
mulcatus, –a, –um eras
III sing.
mulcatus, –a, –um erat
I plur.
mulcati, –ae, –a eramus
II plur.
mulcati, –ae, –a eratis
III plur.
mulcati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
mulcatus, –a, –um ero
II sing.
mulcatus, –a, –um eris
III sing.
mulcatus, –a, –um erit
I plur.
mulcati, –ae, –a erimus
II plur.
mulcati, –ae, –a eritis
III plur.
mulcati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mulcer
II sing.
mulcēris, mulcēre
III sing.
mulcētur
I plur.
mulcēmur
II plur.
mulcemĭni
III plur.
mulcentur
IMPERFETTO
I sing.
mulcārer
II sing.
mulcarēris, mulcarēre
III sing.
mulcarētur
I plur.
mulcarēmur
II plur.
mulcaremĭni
III plur.
mulcarentur
PERFETTO
I sing.
mulcatus, –a, –um sim
II sing.
mulcatus, –a, –um sis
III sing.
mulcatus, –a, –um sit
I plur.
mulcati, –ae, –a simus
II plur.
mulcati, –ae, –a sitis
III plur.
mulcati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mulcatus, –a, –um essem
II sing.
mulcatus, –a, –um esses
III sing.
mulcatus, –a, –um esset
I plur.
mulcati, –ae, –a essemus
II plur.
mulcati, –ae, –a essetis
III plur.
mulcati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mulcāre
II plur.
mulcamĭni
FUTURO
II sing.
mulcātor
III sing.
mulcātor
II plur.
–
III plur.
mulcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
mulcatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mulcāri
PERFETTO
Singolare:
mulcatus, –a, –um esse
Plurale:
mulcati, –ae, –a esse
FUTURO
mulcatum esse
GERUNDIVO
mulcandus, –a, –um
SUPINO
mulcatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
mulcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android