mūcĕo - Diatesi attiva
(mūcĕo, mūces, mūcēre)verbo intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mūcĕo
II sing.
mūces
III sing.
mūcet
I plur.
mūcēmus
II plur.
mūcētis
III plur.
mūcent
IMPERFETTO
I sing.
mūcēbam
II sing.
mūcēbas
III sing.
mūcēbat
I plur.
mūcebāmus
II plur.
mūcebātis
III plur.
mūcēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mūcēbo
II sing.
mūcēbis
III sing.
mūcēbit
I plur.
mūcebĭmus
II plur.
mūcebĭtis
III plur.
mūcēbunt
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
FUTURO ANTERIORE
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mūcĕam
II sing.
mūcĕas
III sing.
mūcĕat
I plur.
mūceāmus
II plur.
mūceātis
III plur.
mūcĕant
IMPERFETTO
I sing.
mūcērem
II sing.
mūcēres
III sing.
mūcēret
I plur.
mūcerēmus
II plur.
mūcerētis
III plur.
mūcērent
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mūce
II plur.
mūcēte
FUTURO
II sing.
mūcēto
III sing.
mūcēto
II plur.
mūcetōte
III plur.
mūcento
PARTICIPIO
PRESENTE
mūcens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
mūcēre
PERFETTO
–
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
mūcendi
Dativo:
mūcendo
Accusativo:
ad mūcendum
Ablativo:
mūcendo
SUPINO
–
mūcĕo v. intr. II coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android