monstror - Diatesi passiva

(monstro, monstras, monstravi, monstratum, monstrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
monstror
II sing.
monstrāris, monstrāre
III sing.
monstrātur
I plur.
monstrāmur
II plur.
monstramĭni
III plur.
monstrantur
IMPERFETTO
I sing.
monstrābar
II sing.
monstrabāris, monstrabāre
III sing.
monstrabātur
I plur.
monstrabāmur
II plur.
monstrabamĭni
III plur.
monstrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
monstrābor
II sing.
monstrabĕris, monstrabĕre
III sing.
monstrabĭtur
I plur.
monstrabĭmur
II plur.
monstrabimĭni
III plur.
monstrabuntur
PERFETTO
I sing.
monstratus, –a, –um sum
II sing.
monstratus, –a, –um es
III sing.
monstratus, –a, –um est
I plur.
monstrati, –ae, –a sumus
II plur.
monstrati, –ae, –a estis
III plur.
monstrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
monstratus, –a, –um eram
II sing.
monstratus, –a, –um eras
III sing.
monstratus, –a, –um erat
I plur.
monstrati, –ae, –a eramus
II plur.
monstrati, –ae, –a eratis
III plur.
monstrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
monstratus, –a, –um ero
II sing.
monstratus, –a, –um eris
III sing.
monstratus, –a, –um erit
I plur.
monstrati, –ae, –a erimus
II plur.
monstrati, –ae, –a eritis
III plur.
monstrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
monstrer
II sing.
monstrēris, monstrēre
III sing.
monstrētur
I plur.
monstrēmur
II plur.
monstremĭni
III plur.
monstrentur
IMPERFETTO
I sing.
monstrārer
II sing.
monstrarēris, monstrarēre
III sing.
monstrarētur
I plur.
monstrarēmur
II plur.
monstraremĭni
III plur.
monstrarentur
PERFETTO
I sing.
monstratus, –a, –um sim
II sing.
monstratus, –a, –um sis
III sing.
monstratus, –a, –um sit
I plur.
monstrati, –ae, –a simus
II plur.
monstrati, –ae, –a sitis
III plur.
monstrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
monstratus, –a, –um essem
II sing.
monstratus, –a, –um esses
III sing.
monstratus, –a, –um esset
I plur.
monstrati, –ae, –a essemus
II plur.
monstrati, –ae, –a essetis
III plur.
monstrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
monstrāre
II plur.
monstramĭni
FUTURO
II sing.
monstrātor
III sing.
monstrātor
II plur.
III plur.
monstrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
monstratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
monstrāri
PERFETTO
Singolare:
monstratus, –a, –um esse
Plurale:
monstrati, –ae, –a esse
FUTURO
monstratum esse
GERUNDIVO
monstrandus, –a, –um
SUPINO
monstratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MONSTROR100}}
---CACHE---