moestĭfĭcor - Diatesi passiva
(moestĭfĭco, moestĭfĭcas, moestificavi, moestificatum, moestĭfĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
moestĭfĭcor
II sing.
moestĭfĭcāris, moestĭfĭcāre
III sing.
moestĭfĭcātur
I plur.
moestĭfĭcāmur
II plur.
moestĭfĭcamĭni
III plur.
moestĭfĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
moestĭfĭcābar
II sing.
moestĭfĭcabāris, moestĭfĭcabāre
III sing.
moestĭfĭcabātur
I plur.
moestĭfĭcabāmur
II plur.
moestĭfĭcabamĭni
III plur.
moestĭfĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
moestĭfĭcābor
II sing.
moestĭfĭcabĕris, moestĭfĭcabĕre
III sing.
moestĭfĭcabĭtur
I plur.
moestĭfĭcabĭmur
II plur.
moestĭfĭcabimĭni
III plur.
moestĭfĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
moestificatus, –a, –um sum
II sing.
moestificatus, –a, –um es
III sing.
moestificatus, –a, –um est
I plur.
moestificati, –ae, –a sumus
II plur.
moestificati, –ae, –a estis
III plur.
moestificati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
moestificatus, –a, –um eram
II sing.
moestificatus, –a, –um eras
III sing.
moestificatus, –a, –um erat
I plur.
moestificati, –ae, –a eramus
II plur.
moestificati, –ae, –a eratis
III plur.
moestificati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
moestificatus, –a, –um ero
II sing.
moestificatus, –a, –um eris
III sing.
moestificatus, –a, –um erit
I plur.
moestificati, –ae, –a erimus
II plur.
moestificati, –ae, –a eritis
III plur.
moestificati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
moestĭfĭcer
II sing.
moestĭfĭcēris, moestĭfĭcēre
III sing.
moestĭfĭcētur
I plur.
moestĭfĭcēmur
II plur.
moestĭfĭcemĭni
III plur.
moestĭfĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
moestĭfĭcārer
II sing.
moestĭfĭcarēris, moestĭfĭcarēre
III sing.
moestĭfĭcarētur
I plur.
moestĭfĭcarēmur
II plur.
moestĭfĭcaremĭni
III plur.
moestĭfĭcarentur
PERFETTO
I sing.
moestificatus, –a, –um sim
II sing.
moestificatus, –a, –um sis
III sing.
moestificatus, –a, –um sit
I plur.
moestificati, –ae, –a simus
II plur.
moestificati, –ae, –a sitis
III plur.
moestificati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
moestificatus, –a, –um essem
II sing.
moestificatus, –a, –um esses
III sing.
moestificatus, –a, –um esset
I plur.
moestificati, –ae, –a essemus
II plur.
moestificati, –ae, –a essetis
III plur.
moestificati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
moestĭfĭcāre
II plur.
moestĭfĭcamĭni
FUTURO
II sing.
moestĭfĭcātor
III sing.
moestĭfĭcātor
II plur.
–
III plur.
moestĭfĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
moestificatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
moestĭfĭcāri
PERFETTO
Singolare:
moestificatus, –a, –um esse
Plurale:
moestificati, –ae, –a esse
FUTURO
moestificatum esse
GERUNDIVO
moestĭfĭcandus, –a, –um
SUPINO
moestificatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
moestĭfĭcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android