moenĭor - Diatesi passiva

(moenĭo, moenis, moenii, moenitum, moenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
moenĭor
II sing.
moenīris, moenīre
III sing.
moenītur
I plur.
moenīmur
II plur.
moenimĭni
III plur.
moeniuntur
IMPERFETTO
I sing.
moeniēbar
II sing.
moeniebāris, moeniebāre
III sing.
moeniebātur
I plur.
moeniebāmur
II plur.
moeniebamĭni
III plur.
moeniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
moenĭar
II sing.
moeniēris, moeniēre
III sing.
moeniētur
I plur.
moeniēmur
II plur.
moeniemĭni
III plur.
moenientur
PERFETTO
I sing.
moenitus, –a, –um sum
II sing.
moenitus, –a, –um es
III sing.
moenitus, –a, –um est
I plur.
moeniti, –ae, –a sumus
II plur.
moeniti, –ae, –a estis
III plur.
moeniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
moenitus, –a, –um eram
II sing.
moenitus, –a, –um eras
III sing.
moenitus, –a, –um erat
I plur.
moeniti, –ae, –a eramus
II plur.
moeniti, –ae, –a eratis
III plur.
moeniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
moenitus, –a, –um ero
II sing.
moenitus, –a, –um eris
III sing.
moenitus, –a, –um erit
I plur.
moeniti, –ae, –a erimus
II plur.
moeniti, –ae, –a eritis
III plur.
moeniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
moenĭar
II sing.
moeniāris, moeniāre
III sing.
moeniātur
I plur.
moeniāmur
II plur.
moeniamĭni
III plur.
moeniantur
IMPERFETTO
I sing.
moenīrer
II sing.
moenirēris, moeniirēre
III sing.
moenirētur
I plur.
moenirēmur
II plur.
moenirēmini
III plur.
moenirentur
PERFETTO
I sing.
moenitus, –a, –um sim
II sing.
moenitus, –a, –um sis
III sing.
moenitus, –a, –um sit
I plur.
moeniti, –ae, –a simus
II plur.
moeniti, –ae, –a sitis
III plur.
moeniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
moenitus, –a, –um essem
II sing.
moenitus, –a, –um esses
III sing.
moenitus, –a, –um esset
I plur.
moeniti, –ae, –a essemus
II plur.
moeniti, –ae, –a essetis
III plur.
moeniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
moenīre
II plur.
moenimĭni
FUTURO
II sing.
moenītor
III sing.
moenītor
II plur.
III plur.
moeniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
moenitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
moenīri
PERFETTO
Singolare:
moenitus, –a, –um esse
Plurale:
moeniti, –ae, –a esse
FUTURO
moenitum esse
GERUNDIVO
moeniendus, –a, –um
SUPINO
moenitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MOENIOR100}}
---CACHE---