mĭsĕror - Diatesi attiva
(mĭsĕror, mĭsĕrāris, miseratus sum, mĭsĕrāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĭsĕror
II sing.
mĭsĕrāris, mĭsĕrāre
III sing.
mĭsĕrātur
I plur.
mĭsĕrāmur
II plur.
mĭsĕramĭni
III plur.
mĭsĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
mĭsĕrābar
II sing.
mĭsĕrabāris, mĭsĕrabāre
III sing.
mĭsĕrabātur
I plur.
mĭsĕrabāmur
II plur.
mĭsĕrabamĭni
III plur.
mĭsĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĭsĕrābor
II sing.
mĭsĕrabĕris, mĭsĕrabĕre
III sing.
mĭsĕrabĭtur
I plur.
mĭsĕrabĭmur
II plur.
mĭsĕrabimĭni
III plur.
mĭsĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
miseratus, –a, –um sum
II sing.
miseratus, –a, –um es
III sing.
miseratus, –a, –um est
I plur.
miserati, –ae, –a sumus
II plur.
miserati, –ae, –a estis
III plur.
miserati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
miseratus, –a, –um eram
II sing.
miseratus, –a, –um eras
III sing.
miseratus, –a, –um erat
I plur.
miserati, –ae, –a eramus
II plur.
miserati, –ae, –a eratis
III plur.
miserati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
miseratus, –a, –um ero
II sing.
miseratus, –a, –um eris
III sing.
miseratus, –a, –um erit
I plur.
miserati, –ae, –a erimus
II plur.
miserati, –ae, –a eritis
III plur.
miserati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĭsĕrer
II sing.
mĭsĕrēris, mĭsĕrēre
III sing.
mĭsĕrētur
I plur.
mĭsĕrēmur
II plur.
mĭsĕremĭni
III plur.
mĭsĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
mĭsĕrārer
II sing.
mĭsĕrarēris, mĭsĕrarēre
III sing.
mĭsĕrarētur
I plur.
mĭsĕrarēmur
II plur.
mĭsĕraremĭni
III plur.
mĭsĕrarentur
PERFETTO
I sing.
miseratus, –a, –um sim
II sing.
miseratus, –a, –um sis
III sing.
miseratus, –a, –um sit
I plur.
miserati, –ae, –a simus
II plur.
miserati, –ae, –a sitis
III plur.
miserati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
miseratus, –a, –um essem
II sing.
miseratus, –a, –um esses
III sing.
miseratus, –a, –um esset
I plur.
miserati, –ae, –a essemus
II plur.
miserati, –ae, –a essetis
III plur.
miserati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĭsĕrāre
II plur.
mĭsĕramĭni
FUTURO
II sing.
mĭsĕrātor
III sing.
mĭsĕrātor
II plur.
–
III plur.
mĭsĕrantor
INFINITO
PRESENTE
mĭsĕrāri
PERFETTO
Singolare:
miseratus, –a, –um esse
Plurale:
miserati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
miseratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
miseratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
mĭsĕrans, –antis
FUTURO
miseratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
miseratum
Passivo:
miseratu
GERUNDIO
Genitivo:
mĭsĕrandi
Dativo:
mĭsĕrando
Accusativo:
mĭsĕrandum
Ablativo:
mĭsĕrando
GERUNDIVO
mĭsĕrandus, –a, –um
mĭsĕror v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android