mĭsĕrĕor - Diatesi attiva

(mĭsĕrĕor, mĭsĕrēris, i, mĭsĕrēri)

verbo intransitivo deponente II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĭsĕrĕor
II sing.
mĭsĕrēris, mĭsĕrēre
III sing.
mĭsĕrētur
I plur.
mĭsĕrēmur
II plur.
mĭsĕremĭni
III plur.
mĭsĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
mĭsĕrēbar
II sing.
mĭsĕrebāris, mĭsĕrebāre
III sing.
mĭsĕrebātur
I plur.
mĭsĕrebāmur
II plur.
mĭsĕrebamĭni
III plur.
mĭsĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĭsĕrēbor
II sing.
mĭsĕrebĕris, mĭsĕrebĕre
III sing.
mĭsĕrebĭtur
I plur.
mĭsĕrebĭmur
II plur.
mĭsĕrebimĭni
III plur.
mĭsĕrebuntur
PERFETTO
I sing.
miseritus, –a, –um sum
II sing.
miseritus, –a, –um es
III sing.
miseritus, –a, –um est
I plur.
miseriti, –ae, –a sumus
II plur.
miseriti, –ae, –a estis
III plur.
miseriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
miseritus, –a, –um eram
II sing.
miseritus, –a, –um eras
III sing.
miseritus, –a, –um erat
I plur.
miseriti, –ae, –a eramus
II plur.
miseriti, –ae, –a eratis
III plur.
miseriti, –ae, –aerant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
miseritus, –a, –um ero
II sing.
miseritus, –a, –um eris
III sing.
miseritus, –a, –um erit
I plur.
miseriti, –ae, –a erimus
II plur.
miseriti, –ae, –a eritis
III plur.
miseriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĭsĕrĕar
II sing.
mĭsĕreāris, mĭsĕreāre
III sing.
mĭsĕreātur
I plur.
mĭsĕreāmur
II plur.
mĭsĕreamĭni
III plur.
mĭsĕreantur
IMPERFETTO
I sing.
mĭsĕrērer
II sing.
mĭsĕrerēris, mĭsĕrerēre
III sing.
mĭsĕrerētur
I plur.
mĭsĕrerēmur
II plur.
mĭsĕreremĭni
III plur.
mĭsĕrerentur
PERFETTO
I sing.
miseritus, –a, –um sim
II sing.
miseritus, –a, –um sis
III sing.
miseritus, –a, –um sit
I plur.
miseriti, –ae, –a simus
II plur.
miseriti, –ae, –a sitis
III plur.
miseriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
miseritus, –a, –um essem
II sing.
miseritus, –a, –um esses
III sing.
miseritus, –a, –um esset
I plur.
miseriti, –ae, –a essemus
II plur.
miseriti, –ae, –a essetis
III plur.
miseriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĭsĕrēre
II plur.
mĭsĕremĭni
FUTURO
II sing.
mĭsĕrētor
III sing.
mĭsĕrētor
II plur.
III plur.
mĭsĕrentor
INFINITO
PRESENTE
mĭsĕrēri
PERFETTO
Singolare:
miseritus o misertus, –a, –um esse
Plurale:
miseriti o miserti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
miseritūrūm o misertūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
miseritūros o misertūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
mĭsĕrens, –entis
FUTURO
miseritūrūs o misertūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
miseritum o misertum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
mĭsĕrendi
Dativo:
mĭsĕrendo
Accusativo:
mĭsĕrendum
Ablativo:
mĭsĕrendo
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MISEREOR100}}
---CACHE---