mĭnōror - Diatesi passiva

(mĭnōro, mĭnōras, minoravi, minoratum, mĭnōrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĭnōror
II sing.
mĭnōrāris, mĭnōrāre
III sing.
mĭnōrātur
I plur.
mĭnōrāmur
II plur.
mĭnōramĭni
III plur.
mĭnōrantur
IMPERFETTO
I sing.
mĭnōrābar
II sing.
mĭnōrabāris, mĭnōrabāre
III sing.
mĭnōrabātur
I plur.
mĭnōrabāmur
II plur.
mĭnōrabamĭni
III plur.
mĭnōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĭnōrābor
II sing.
mĭnōrabĕris, mĭnōrabĕre
III sing.
mĭnōrabĭtur
I plur.
mĭnōrabĭmur
II plur.
mĭnōrabimĭni
III plur.
mĭnōrabuntur
PERFETTO
I sing.
minoratus, –a, –um sum
II sing.
minoratus, –a, –um es
III sing.
minoratus, –a, –um est
I plur.
minorati, –ae, –a sumus
II plur.
minorati, –ae, –a estis
III plur.
minorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
minoratus, –a, –um eram
II sing.
minoratus, –a, –um eras
III sing.
minoratus, –a, –um erat
I plur.
minorati, –ae, –a eramus
II plur.
minorati, –ae, –a eratis
III plur.
minorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
minoratus, –a, –um ero
II sing.
minoratus, –a, –um eris
III sing.
minoratus, –a, –um erit
I plur.
minorati, –ae, –a erimus
II plur.
minorati, –ae, –a eritis
III plur.
minorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĭnōrer
II sing.
mĭnōrēris, mĭnōrēre
III sing.
mĭnōrētur
I plur.
mĭnōrēmur
II plur.
mĭnōremĭni
III plur.
mĭnōrentur
IMPERFETTO
I sing.
mĭnōrārer
II sing.
mĭnōrarēris, mĭnōrarēre
III sing.
mĭnōrarētur
I plur.
mĭnōrarēmur
II plur.
mĭnōraremĭni
III plur.
mĭnōrarentur
PERFETTO
I sing.
minoratus, –a, –um sim
II sing.
minoratus, –a, –um sis
III sing.
minoratus, –a, –um sit
I plur.
minorati, –ae, –a simus
II plur.
minorati, –ae, –a sitis
III plur.
minorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
minoratus, –a, –um essem
II sing.
minoratus, –a, –um esses
III sing.
minoratus, –a, –um esset
I plur.
minorati, –ae, –a essemus
II plur.
minorati, –ae, –a essetis
III plur.
minorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĭnōrāre
II plur.
mĭnōramĭni
FUTURO
II sing.
mĭnōrātor
III sing.
mĭnōrātor
II plur.
III plur.
mĭnōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
minoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mĭnōrāri
PERFETTO
Singolare:
minoratus, –a, –um esse
Plurale:
minorati, –ae, –a esse
FUTURO
minoratum esse
GERUNDIVO
mĭnōrandus, –a, –um
SUPINO
minoratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MINOROR100}}