mĭnĭtor - Diatesi attiva
(mĭnĭtor, mĭnĭtāris, minitatus sum, mĭnĭtāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĭnĭtor
II sing.
mĭnĭtāris, mĭnĭtāre
III sing.
mĭnĭtātur
I plur.
mĭnĭtāmur
II plur.
mĭnĭtamĭni
III plur.
mĭnĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
mĭnĭtābar
II sing.
mĭnĭtabāris, mĭnĭtabāre
III sing.
mĭnĭtabātur
I plur.
mĭnĭtabāmur
II plur.
mĭnĭtabamĭni
III plur.
mĭnĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĭnĭtābor
II sing.
mĭnĭtabĕris, mĭnĭtabĕre
III sing.
mĭnĭtabĭtur
I plur.
mĭnĭtabĭmur
II plur.
mĭnĭtabimĭni
III plur.
mĭnĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
minitatus, –a, –um sum
II sing.
minitatus, –a, –um es
III sing.
minitatus, –a, –um est
I plur.
minitati, –ae, –a sumus
II plur.
minitati, –ae, –a estis
III plur.
minitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
minitatus, –a, –um eram
II sing.
minitatus, –a, –um eras
III sing.
minitatus, –a, –um erat
I plur.
minitati, –ae, –a eramus
II plur.
minitati, –ae, –a eratis
III plur.
minitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
minitatus, –a, –um ero
II sing.
minitatus, –a, –um eris
III sing.
minitatus, –a, –um erit
I plur.
minitati, –ae, –a erimus
II plur.
minitati, –ae, –a eritis
III plur.
minitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĭnĭter
II sing.
mĭnĭtēris, mĭnĭtēre
III sing.
mĭnĭtētur
I plur.
mĭnĭtēmur
II plur.
mĭnĭtemĭni
III plur.
mĭnĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
mĭnĭtārer
II sing.
mĭnĭtarēris, mĭnĭtarēre
III sing.
mĭnĭtarētur
I plur.
mĭnĭtarēmur
II plur.
mĭnĭtaremĭni
III plur.
mĭnĭtarentur
PERFETTO
I sing.
minitatus, –a, –um sim
II sing.
minitatus, –a, –um sis
III sing.
minitatus, –a, –um sit
I plur.
minitati, –ae, –a simus
II plur.
minitati, –ae, –a sitis
III plur.
minitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
minitatus, –a, –um essem
II sing.
minitatus, –a, –um esses
III sing.
minitatus, –a, –um esset
I plur.
minitati, –ae, –a essemus
II plur.
minitati, –ae, –a essetis
III plur.
minitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĭnĭtāre
II plur.
mĭnĭtamĭni
FUTURO
II sing.
mĭnĭtātor
III sing.
mĭnĭtātor
II plur.
–
III plur.
mĭnĭtantor
INFINITO
PRESENTE
mĭnĭtāri
PERFETTO
Singolare:
minitatus, –a, –um esse
Plurale:
minitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
minitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
minitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
mĭnĭtans, –antis
FUTURO
minitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
minitatum
Passivo:
minitatu
GERUNDIO
Genitivo:
mĭnĭtandi
Dativo:
mĭnĭtando
Accusativo:
mĭnĭtandum
Ablativo:
mĭnĭtando
GERUNDIVO
mĭnĭtandus, –a, –um
mĭnĭtor v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android