mĕdĭtor - Diatesi attiva
(mĕdĭtor, mĕdĭtāris, meditatus sum, mĕdĭtāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĕdĭtor
II sing.
mĕdĭtāris, mĕdĭtāre
III sing.
mĕdĭtātur
I plur.
mĕdĭtāmur
II plur.
mĕdĭtamĭni
III plur.
mĕdĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
mĕdĭtābar
II sing.
mĕdĭtabāris, mĕdĭtabāre
III sing.
mĕdĭtabātur
I plur.
mĕdĭtabāmur
II plur.
mĕdĭtabamĭni
III plur.
mĕdĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĕdĭtābor
II sing.
mĕdĭtabĕris, mĕdĭtabĕre
III sing.
mĕdĭtabĭtur
I plur.
mĕdĭtabĭmur
II plur.
mĕdĭtabimĭni
III plur.
mĕdĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
meditatus, –a, –um sum
II sing.
meditatus, –a, –um es
III sing.
meditatus, –a, –um est
I plur.
meditati, –ae, –a sumus
II plur.
meditati, –ae, –a estis
III plur.
meditati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
meditatus, –a, –um eram
II sing.
meditatus, –a, –um eras
III sing.
meditatus, –a, –um erat
I plur.
meditati, –ae, –a eramus
II plur.
meditati, –ae, –a eratis
III plur.
meditati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
meditatus, –a, –um ero
II sing.
meditatus, –a, –um eris
III sing.
meditatus, –a, –um erit
I plur.
meditati, –ae, –a erimus
II plur.
meditati, –ae, –a eritis
III plur.
meditati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĕdĭter
II sing.
mĕdĭtēris, mĕdĭtēre
III sing.
mĕdĭtētur
I plur.
mĕdĭtēmur
II plur.
mĕdĭtemĭni
III plur.
mĕdĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
mĕdĭtārer
II sing.
mĕdĭtarēris, mĕdĭtarēre
III sing.
mĕdĭtarētur
I plur.
mĕdĭtarēmur
II plur.
mĕdĭtaremĭni
III plur.
mĕdĭtarentur
PERFETTO
I sing.
meditatus, –a, –um sim
II sing.
meditatus, –a, –um sis
III sing.
meditatus, –a, –um sit
I plur.
meditati, –ae, –a simus
II plur.
meditati, –ae, –a sitis
III plur.
meditati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
meditatus, –a, –um essem
II sing.
meditatus, –a, –um esses
III sing.
meditatus, –a, –um esset
I plur.
meditati, –ae, –a essemus
II plur.
meditati, –ae, –a essetis
III plur.
meditati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĕdĭtāre
II plur.
mĕdĭtamĭni
FUTURO
II sing.
mĕdĭtātor
III sing.
mĕdĭtātor
II plur.
–
III plur.
mĕdĭtantor
INFINITO
PRESENTE
mĕdĭtāri
PERFETTO
Singolare:
meditatus, –a, –um esse
Plurale:
meditati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
meditatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
meditatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
mĕdĭtans, –antis
FUTURO
meditatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
meditatum
Passivo:
meditatu
GERUNDIO
Genitivo:
mĕdĭtandi
Dativo:
mĕdĭtando
Accusativo:
mĕdĭtandum
Ablativo:
mĕdĭtando
GERUNDIVO
mĕdĭtandus, –a, –um
mĕdĭtor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android