mĕdĭcor - Diatesi passiva
(mĕdĭco, mĕdĭcas, medicavi, medicatum, mĕdĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mĕdĭcor
II sing.
mĕdĭcāris, mĕdĭcāre
III sing.
mĕdĭcātur
I plur.
mĕdĭcāmur
II plur.
mĕdĭcamĭni
III plur.
mĕdĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
mĕdĭcābar
II sing.
mĕdĭcabāris, mĕdĭcabāre
III sing.
mĕdĭcabātur
I plur.
mĕdĭcabāmur
II plur.
mĕdĭcabamĭni
III plur.
mĕdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mĕdĭcābor
II sing.
mĕdĭcabĕris, mĕdĭcabĕre
III sing.
mĕdĭcabĭtur
I plur.
mĕdĭcabĭmur
II plur.
mĕdĭcabimĭni
III plur.
mĕdĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
medicatus, –a, –um sum
II sing.
medicatus, –a, –um es
III sing.
medicatus, –a, –um est
I plur.
medicati, –ae, –a sumus
II plur.
medicati, –ae, –a estis
III plur.
medicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
medicatus, –a, –um eram
II sing.
medicatus, –a, –um eras
III sing.
medicatus, –a, –um erat
I plur.
medicati, –ae, –a eramus
II plur.
medicati, –ae, –a eratis
III plur.
medicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
medicatus, –a, –um ero
II sing.
medicatus, –a, –um eris
III sing.
medicatus, –a, –um erit
I plur.
medicati, –ae, –a erimus
II plur.
medicati, –ae, –a eritis
III plur.
medicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mĕdĭcer
II sing.
mĕdĭcēris, mĕdĭcēre
III sing.
mĕdĭcētur
I plur.
mĕdĭcēmur
II plur.
mĕdĭcemĭni
III plur.
mĕdĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
mĕdĭcārer
II sing.
mĕdĭcarēris, mĕdĭcarēre
III sing.
mĕdĭcarētur
I plur.
mĕdĭcarēmur
II plur.
mĕdĭcaremĭni
III plur.
mĕdĭcarentur
PERFETTO
I sing.
medicatus, –a, –um sim
II sing.
medicatus, –a, –um sis
III sing.
medicatus, –a, –um sit
I plur.
medicati, –ae, –a simus
II plur.
medicati, –ae, –a sitis
III plur.
medicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
medicatus, –a, –um essem
II sing.
medicatus, –a, –um esses
III sing.
medicatus, –a, –um esset
I plur.
medicati, –ae, –a essemus
II plur.
medicati, –ae, –a essetis
III plur.
medicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mĕdĭcāre
II plur.
mĕdĭcamĭni
FUTURO
II sing.
mĕdĭcātor
III sing.
mĕdĭcātor
II plur.
–
III plur.
mĕdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
medicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mĕdĭcāri
PERFETTO
Singolare:
medicatus, –a, –um esse
Plurale:
medicati, –ae, –a esse
FUTURO
medicatum esse
GERUNDIVO
mĕdĭcandus, –a, –um
SUPINO
medicatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
mĕdĭcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android