Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mantiscĭnor - Diatesi attiva

(mantiscĭnor, mantiscĭnāris, mantiscinatus sum, mantiscĭnāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mantiscĭnor
 II sing. mantiscĭnāris, mantiscĭnāre
 III sing. mantiscĭnātur
 I plur. mantiscĭnāmur
 II plur. mantiscĭnamĭni
 III plur. mantiscĭnantur
IMPERFETTO
 I sing. mantiscĭnābar
 II sing. mantiscĭnabāris, mantiscĭnabāre
 III sing. mantiscĭnabātur
 I plur. mantiscĭnabāmus
 II plur. mantiscĭnabamĭni
 III plur. mantiscĭnantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mantiscĭnābor
 II sing. mantiscĭnabĕris, mantiscĭnabĕre
 III sing. mantiscĭnabĭtur
 I plur. mantiscĭnabĭmur
 II plur. mantiscĭnabimĭni
 III plur. mantiscĭnabuntur
PERFETTO
 I sing. mantiscinatus, –a, –um sum
 II sing. mantiscinatus, –a, –um es
 III sing. mantiscinatus, –a, –um est
 I plur. mantiscinati, –ae, –a sumus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a estis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mantiscinatus, –a, –um eram
 II sing. mantiscinatus, –a, –um eras
 III sing. mantiscinatus, –a, –um erat
 I plur. mantiscinati, –ae, –a eramus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a eratis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. mantiscinatus, –a, –um ero
 II sing. mantiscinatus, –a, –um eris
 III sing. mantiscinatus, –a, –um erit
 I plur. mantiscinati, –ae, –a erimus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a eritis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mantiscĭner
 II sing. mantiscĭnēris, mantiscĭnēre
 III sing. mantiscĭnētur
 I plur. mantiscĭnēmur
 II plur. mantiscĭnemĭni
 III plur. mantiscĭnentur
IMPERFETTO
 I sing. mantiscĭnārer
 II sing. mantiscĭnarēris, mantiscĭnarēre
 III sing. mantiscĭnarētur
 I plur. mantiscĭnāremur
 II plur. mantiscĭnaremĭni
 III plur. mantiscĭnarentur
PERFETTO
 I sing. mantiscinatus, –a, –um sim
 II sing. mantiscinatus, –a, –um sis
 III sing. mantiscinatus, –a, –um sit
 I plur. mantiscinati, –ae, –a simus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a sitis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mantiscinatus, –a, –um essem
 II sing. mantiscinatus, –a, –um esses
 III sing. mantiscinatus, –a, –um esset
 I plur. mantiscinati, –ae, –a essemus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a essetis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mantiscĭnāre
 II plur. mantiscĭnamĭni
FUTURO
 II sing. mantiscĭnātor
 III sing. mantiscĭnātor
 II plur. –
 III plur. mantiscĭnantor
INFINITO
PRESENTE
 mantiscĭnāri
PERFETTO
 Singolare: mantiscinatus, –a, –um esse
 Plurale: mantiscinati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: mantiscinatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: mantiscinatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 mantiscĭnans, –antis
FUTURO
 mantiscinatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: mantiscinatum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: mantiscĭnandi
 Dativo: mantiscĭnando
 Accusativo: mantiscĭnandum
 Ablativo: mantiscĭnando
 
GERUNDIVO
 –


<<  mantiscinatus mantīssa  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MANTISCINOR100}} ---CACHE---