lustror - Diatesi attiva

(lustror, lustrāris, lustratus sum, lustrāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lustror
II sing.
lustrāris, lustrāre
III sing.
lustrātur
I plur.
lustrāmur
II plur.
lustramĭni
III plur.
lustrantur
IMPERFETTO
I sing.
lustrābar
II sing.
lustrabāris, lustrabāre
III sing.
lustrabātur
I plur.
lustrabāmus
II plur.
lustrabamĭni
III plur.
lustrantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lustrābor
II sing.
lustrabĕris, lustrabĕre
III sing.
lustrabĭtur
I plur.
lustrabĭmur
II plur.
lustrabimĭni
III plur.
lustrabuntur
PERFETTO
I sing.
lustratus, –a, –um sum
II sing.
lustratus, –a, –um es
III sing.
lustratus, –a, –um est
I plur.
lustrati, –ae, –a sumus
II plur.
lustrati, –ae, –a estis
III plur.
lustrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
lustratus, –a, –um eram
II sing.
lustratus, –a, –um eras
III sing.
lustratus, –a, –um erat
I plur.
lustrati, –ae, –a eramus
II plur.
lustrati, –ae, –a eratis
III plur.
lustrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
lustratus, –a, –um ero
II sing.
lustratus, –a, –um eris
III sing.
lustratus, –a, –um erit
I plur.
lustrati, –ae, –a erimus
II plur.
lustrati, –ae, –a eritis
III plur.
lustrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lustrer
II sing.
lustrēris, lustrēre
III sing.
lustrētur
I plur.
lustrēmur
II plur.
lustremĭni
III plur.
lustrentur
IMPERFETTO
I sing.
lustrārer
II sing.
lustrarēris, lustrarēre
III sing.
lustrarētur
I plur.
lustrāremur
II plur.
lustraremĭni
III plur.
lustrarentur
PERFETTO
I sing.
lustratus, –a, –um sim
II sing.
lustratus, –a, –um sis
III sing.
lustratus, –a, –um sit
I plur.
lustrati, –ae, –a simus
II plur.
lustrati, –ae, –a sitis
III plur.
lustrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
lustratus, –a, –um essem
II sing.
lustratus, –a, –um esses
III sing.
lustratus, –a, –um esset
I plur.
lustrati, –ae, –a essemus
II plur.
lustrati, –ae, –a essetis
III plur.
lustrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lustrāre
II plur.
lustramĭni
FUTURO
II sing.
lustrātor
III sing.
lustrātor
II plur.
III plur.
lustrantor
INFINITO
PRESENTE
lustrāri
PERFETTO
Singolare:
lustratus, –a, –um esse
Plurale:
lustrati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
lustratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
lustratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
lustrans, –antis
FUTURO
lustratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
lustratum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
lustrandi
Dativo:
lustrando
Accusativo:
lustrandum
Ablativo:
lustrando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:LUSTROR100}}