lūcŭbror - Diatesi passiva
(lūcŭbro, lūcŭbras, lucubravi, lucubratum, lūcŭbrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lūcŭbror
II sing.
lūcŭbrāris, lūcŭbrāre
III sing.
lūcŭbrātur
I plur.
lūcŭbrāmur
II plur.
lūcŭbramĭni
III plur.
lūcŭbrantur
IMPERFETTO
I sing.
lūcŭbrābar
II sing.
lūcŭbrabāris, lūcŭbrabāre
III sing.
lūcŭbrabātur
I plur.
lūcŭbrabāmur
II plur.
lūcŭbrabamĭni
III plur.
lūcŭbrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lūcŭbrābor
II sing.
lūcŭbrabĕris, lūcŭbrabĕre
III sing.
lūcŭbrabĭtur
I plur.
lūcŭbrabĭmur
II plur.
lūcŭbrabimĭni
III plur.
lūcŭbrabuntur
PERFETTO
I sing.
lucubratus, –a, –um sum
II sing.
lucubratus, –a, –um es
III sing.
lucubratus, –a, –um est
I plur.
lucubrati, –ae, –a sumus
II plur.
lucubrati, –ae, –a estis
III plur.
lucubrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
lucubratus, –a, –um eram
II sing.
lucubratus, –a, –um eras
III sing.
lucubratus, –a, –um erat
I plur.
lucubrati, –ae, –a eramus
II plur.
lucubrati, –ae, –a eratis
III plur.
lucubrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
lucubratus, –a, –um ero
II sing.
lucubratus, –a, –um eris
III sing.
lucubratus, –a, –um erit
I plur.
lucubrati, –ae, –a erimus
II plur.
lucubrati, –ae, –a eritis
III plur.
lucubrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lūcŭbrer
II sing.
lūcŭbrēris, lūcŭbrēre
III sing.
lūcŭbrētur
I plur.
lūcŭbrēmur
II plur.
lūcŭbremĭni
III plur.
lūcŭbrentur
IMPERFETTO
I sing.
lūcŭbrārer
II sing.
lūcŭbrarēris, lūcŭbrarēre
III sing.
lūcŭbrarētur
I plur.
lūcŭbrarēmur
II plur.
lūcŭbraremĭni
III plur.
lūcŭbrarentur
PERFETTO
I sing.
lucubratus, –a, –um sim
II sing.
lucubratus, –a, –um sis
III sing.
lucubratus, –a, –um sit
I plur.
lucubrati, –ae, –a simus
II plur.
lucubrati, –ae, –a sitis
III plur.
lucubrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
lucubratus, –a, –um essem
II sing.
lucubratus, –a, –um esses
III sing.
lucubratus, –a, –um esset
I plur.
lucubrati, –ae, –a essemus
II plur.
lucubrati, –ae, –a essetis
III plur.
lucubrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lūcŭbrāre
II plur.
lūcŭbramĭni
FUTURO
II sing.
lūcŭbrātor
III sing.
lūcŭbrātor
II plur.
–
III plur.
lūcŭbrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
lucubratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
lūcŭbrāri
PERFETTO
Singolare:
lucubratus, –a, –um esse
Plurale:
lucubrati, –ae, –a esse
FUTURO
lucubratum esse
GERUNDIVO
lūcŭbrandus, –a, –um
SUPINO
lucubratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
lūcŭbror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android