Donazione

lŏquĭtor - Diatesi attiva

(lŏquĭtor, lŏquĭtāris, loquitatus sum, lŏquĭtāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lŏquĭtor
II sing.
lŏquĭtāris, lŏquĭtāre
III sing.
lŏquĭtātur
I plur.
lŏquĭtāmur
II plur.
lŏquĭtamĭni
III plur.
lŏquĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
lŏquĭtābar
II sing.
lŏquĭtabāris, lŏquĭtabāre
III sing.
lŏquĭtabātur
I plur.
lŏquĭtabāmus
II plur.
lŏquĭtabamĭni
III plur.
lŏquĭtantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lŏquĭtābor
II sing.
lŏquĭtabĕris, lŏquĭtabĕre
III sing.
lŏquĭtabĭtur
I plur.
lŏquĭtabĭmur
II plur.
lŏquĭtabimĭni
III plur.
lŏquĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
loquitatus, –a, –um sum
II sing.
loquitatus, –a, –um es
III sing.
loquitatus, –a, –um est
I plur.
loquitati, –ae, –a sumus
II plur.
loquitati, –ae, –a estis
III plur.
loquitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
loquitatus, –a, –um eram
II sing.
loquitatus, –a, –um eras
III sing.
loquitatus, –a, –um erat
I plur.
loquitati, –ae, –a eramus
II plur.
loquitati, –ae, –a eratis
III plur.
loquitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
loquitatus, –a, –um ero
II sing.
loquitatus, –a, –um eris
III sing.
loquitatus, –a, –um erit
I plur.
loquitati, –ae, –a erimus
II plur.
loquitati, –ae, –a eritis
III plur.
loquitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lŏquĭter
II sing.
lŏquĭtēris, lŏquĭtēre
III sing.
lŏquĭtētur
I plur.
lŏquĭtēmur
II plur.
lŏquĭtemĭni
III plur.
lŏquĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
lŏquĭtārer
II sing.
lŏquĭtarēris, lŏquĭtarēre
III sing.
lŏquĭtarētur
I plur.
lŏquĭtāremur
II plur.
lŏquĭtaremĭni
III plur.
lŏquĭtarentur
PERFETTO
I sing.
loquitatus, –a, –um sim
II sing.
loquitatus, –a, –um sis
III sing.
loquitatus, –a, –um sit
I plur.
loquitati, –ae, –a simus
II plur.
loquitati, –ae, –a sitis
III plur.
loquitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
loquitatus, –a, –um essem
II sing.
loquitatus, –a, –um esses
III sing.
loquitatus, –a, –um esset
I plur.
loquitati, –ae, –a essemus
II plur.
loquitati, –ae, –a essetis
III plur.
loquitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lŏquĭtāre
II plur.
lŏquĭtamĭni
FUTURO
II sing.
lŏquĭtātor
III sing.
lŏquĭtātor
II plur.
–
III plur.
lŏquĭtantor
INFINITO
PRESENTE
lŏquĭtāri
PERFETTO
Singolare:
loquitatus, –a, –um esse
Plurale:
loquitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
loquitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
loquitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
lŏquĭtans, –antis
FUTURO
loquitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
loquitatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
lŏquĭtandi
Dativo:
lŏquĭtando
Accusativo:
lŏquĭtandum
Ablativo:
lŏquĭtando
GERUNDIVO
–



‹ loquitatus
lŏquor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
lŏquens agg. part. pres. II cl.
lŏquentĭa sost. femm. I decl.
lŏquĭtans agg. part. pres. II cl.
loquitatūrūs agg. part. fut.
loquitatus agg. part. perf. I cl.
lŏquĭtor v. intr. dep. I coniug.
lŏquor v. tr. e intr. dep. III coniug.
lōra sost. femm. I decl.
lōrāmentum Sost. nt. II decl.
lōrārĭus sost. masch. II decl.
lōrātus agg. I cl.
lorea sost. femm. I decl.
lōrea sost. femm. I decl.
loreola sost. femm. I decl.
loretum Sost. nt. II decl.
lōrĕus agg. I cl.
lōrīca sost. femm. I decl.
lōrīcans agg. part. pres. II cl.
lōrīcārĭus agg. I cl.
lōrīcātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:LOQUITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android