lĭcĭtŏr - Diatesi attiva
(lĭcĭtor, lĭcĭtāris, licitatus sum, lĭcĭtāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lĭcĭtor
II sing.
lĭcĭtāris, lĭcĭtāre
III sing.
lĭcĭtātur
I plur.
lĭcĭtāmur
II plur.
lĭcĭtamĭni
III plur.
lĭcĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
lĭcĭtābar
II sing.
lĭcĭtabāris, lĭcĭtabāre
III sing.
lĭcĭtabātur
I plur.
lĭcĭtabāmur
II plur.
lĭcĭtabamĭni
III plur.
lĭcĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lĭcĭtābor
II sing.
lĭcĭtabĕris, lĭcĭtabĕre
III sing.
lĭcĭtabĭtur
I plur.
lĭcĭtabĭmur
II plur.
lĭcĭtabimĭni
III plur.
lĭcĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
licitatus, –a, –um sum
II sing.
licitatus, –a, –um es
III sing.
licitatus, –a, –um est
I plur.
licitati, –ae, –a sumus
II plur.
licitati, –ae, –a estis
III plur.
licitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
licitatus, –a, –um eram
II sing.
licitatus, –a, –um eras
III sing.
licitatus, –a, –um erat
I plur.
licitati, –ae, –a eramus
II plur.
licitati, –ae, –a eratis
III plur.
licitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
licitatus, –a, –um ero
II sing.
licitatus, –a, –um eris
III sing.
licitatus, –a, –um erit
I plur.
licitati, –ae, –a erimus
II plur.
licitati, –ae, –a eritis
III plur.
licitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lĭcĭter
II sing.
lĭcĭtēris, lĭcĭtēre
III sing.
lĭcĭtētur
I plur.
lĭcĭtēmur
II plur.
lĭcĭtemĭni
III plur.
lĭcĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
lĭcĭtārer
II sing.
lĭcĭtarēris, lĭcĭtarēre
III sing.
lĭcĭtarētur
I plur.
lĭcĭtarēmur
II plur.
lĭcĭtaremĭni
III plur.
lĭcĭtarentur
PERFETTO
I sing.
licitatus, –a, –um sim
II sing.
licitatus, –a, –um sis
III sing.
licitatus, –a, –um sit
I plur.
licitati, –ae, –a simus
II plur.
licitati, –ae, –a sitis
III plur.
licitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
licitatus, –a, –um essem
II sing.
licitatus, –a, –um esses
III sing.
licitatus, –a, –um esset
I plur.
licitati, –ae, –a essemus
II plur.
licitati, –ae, –a essetis
III plur.
licitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lĭcĭtāre
II plur.
lĭcĭtamĭni
FUTURO
II sing.
lĭcĭtātor
III sing.
lĭcĭtātor
II plur.
–
III plur.
lĭcĭtantor
INFINITO
PRESENTE
lĭcĭtāri
PERFETTO
Singolare:
licitatus, –a, –um esse
Plurale:
licitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
licitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
licitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
lĭcĭtans, –antis
FUTURO
licitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
licitatum
Passivo:
licitatu
GERUNDIO
Genitivo:
lĭcĭtandi
Dativo:
lĭcĭtando
Accusativo:
lĭcĭtandum
Ablativo:
lĭcĭtando
GERUNDIVO
lĭcĭtandus, –a, –um
lĭcĭtŏr v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android