Donazione

iūbĭlor - Diatesi passiva

(iūbĭlo, iūbĭlas, iubilavi, iubilatum, iūbĭlāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
iūbĭlor
II sing.
iūbĭlāris, iūbĭlāre
III sing.
iūbĭlātur
I plur.
iūbĭlāmur
II plur.
iūbĭlamĭni
III plur.
iūbĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
iūbĭlābar
II sing.
iūbĭlabāris, iūbĭlabāre
III sing.
iūbĭlabātur
I plur.
iūbĭlabāmur
II plur.
iūbĭlabamĭni
III plur.
iūbĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
iūbĭlābor
II sing.
iūbĭlabĕris, iūbĭlabĕre
III sing.
iūbĭlabĭtur
I plur.
iūbĭlabĭmur
II plur.
iūbĭlabimĭni
III plur.
iūbĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
iubilatus, –a, –um sum
II sing.
iubilatus, –a, –um es
III sing.
iubilatus, –a, –um est
I plur.
iubilati, –ae, –a sumus
II plur.
iubilati, –ae, –a estis
III plur.
iubilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
iubilatus, –a, –um eram
II sing.
iubilatus, –a, –um eras
III sing.
iubilatus, –a, –um erat
I plur.
iubilati, –ae, –a eramus
II plur.
iubilati, –ae, –a eratis
III plur.
iubilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
iubilatus, –a, –um ero
II sing.
iubilatus, –a, –um eris
III sing.
iubilatus, –a, –um erit
I plur.
iubilati, –ae, –a erimus
II plur.
iubilati, –ae, –a eritis
III plur.
iubilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
iūbĭler
II sing.
iūbĭlēris, iūbĭlēre
III sing.
iūbĭlētur
I plur.
iūbĭlēmur
II plur.
iūbĭlemĭni
III plur.
iūbĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
iūbĭlārer
II sing.
iūbĭlarēris, iūbĭlarēre
III sing.
iūbĭlarētur
I plur.
iūbĭlarēmur
II plur.
iūbĭlaremĭni
III plur.
iūbĭlarentur
PERFETTO
I sing.
iubilatus, –a, –um sim
II sing.
iubilatus, –a, –um sis
III sing.
iubilatus, –a, –um sit
I plur.
iubilati, –ae, –a simus
II plur.
iubilati, –ae, –a sitis
III plur.
iubilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
iubilatus, –a, –um essem
II sing.
iubilatus, –a, –um esses
III sing.
iubilatus, –a, –um esset
I plur.
iubilati, –ae, –a essemus
II plur.
iubilati, –ae, –a essetis
III plur.
iubilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
iūbĭlāre
II plur.
iūbĭlamĭni
FUTURO
II sing.
iūbĭlātor
III sing.
iūbĭlātor
II plur.
–
III plur.
iūbĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
iubilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
iūbĭlāri
PERFETTO
Singolare:
iubilatus, –a, –um esse
Plurale:
iubilati, –ae, –a esse
FUTURO
iubilatum esse
GERUNDIVO
iūbĭlandus, –a, –um
SUPINO
iubilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ iūbĭlo
iūbĭlum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
iubilatūrūs agg. part. fut.
iūbĭlātŭs sost. masch. IV decl.
iubilatus agg. part. perf. I cl.
iubilatus agg. inf. perf.
iūbĭlo v. tr. e intr. I coniug.
iūbĭlor v. tr. e intr. I coniug.
iūbĭlum Sost. nt. II decl.
iūcundans agg. part. pres. II cl.
iucundatūrūs agg. part. fut.
iucundatus agg. part. perf. I cl.
iucundatus agg. inf. perf.
iūcundē avv.
iūcundĭtās sost. femm. III decl.
iūcundo v. tr. I coniug.
iūcundor v. tr. I coniug.
iūcundus agg. I cl.
Iūdaea sost. femm. I decl.
Iūdaei sost. masch. pl. II decl.
Iūdaeus agg. I cl.
Iūdăĭcē avv.
{{ID:IUBILOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android