Donazione

inviscĕro - Diatesi attiva

(inviscĕro, inviscĕras, invisceravi, invisceratum, inviscĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inviscĕro
II sing.
inviscĕras
III sing.
inviscĕrat
I plur.
inviscĕrāmus
II plur.
inviscĕrātis
III plur.
inviscĕrant
IMPERFETTO
I sing.
inviscĕrābam
II sing.
inviscĕrābas
III sing.
inviscĕrābat
I plur.
inviscĕrabāmus
II plur.
inviscĕrabātis
III plur.
inviscĕrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inviscĕrābo
II sing.
inviscĕrābis
III sing.
inviscĕrābit
I plur.
inviscĕrabĭmus
II plur.
inviscĕrabĭtis
III plur.
inviscĕrābunt
PERFETTO
I sing.
invisceravi
II sing.
invisceravisti
III sing.
invisceravit
I plur.
invisceravĭmus
II plur.
invisceravistis
III plur.
invisceravērunt, invisceravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invisceravĕram
II sing.
invisceravĕras
III sing.
invisceravĕrat
I plur.
invisceraverāmus
II plur.
invisceraverātis
III plur.
invisceravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
invisceravĕro
II sing.
invisceravĕris
III sing.
invisceravĕrit
I plur.
invisceraverĭmus
II plur.
invisceraverĭtis
III plur.
invisceravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inviscĕrem
II sing.
inviscĕres
III sing.
inviscĕret
I plur.
inviscĕrēmus
II plur.
inviscĕrētis
III plur.
inviscĕrent
IMPERFETTO
I sing.
inviscĕrārem
II sing.
inviscĕrāres
III sing.
inviscĕrāret
I plur.
inviscĕrarēmus
II plur.
inviscĕrarētis
III plur.
inviscĕrārent
PERFETTO
I sing.
invisceravĕrim
II sing.
invisceravĕris
III sing.
invisceravĕrit
I plur.
invisceraverĭmus
II plur.
invisceraverĭtis
III plur.
invisceravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invisceravissem
II sing.
invisceravisses
III sing.
invisceravisset
I plur.
invisceravissēmus
II plur.
invisceravissētis
III plur.
invisceravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inviscĕra
II plur.
inviscĕrāte
FUTURO
II sing.
inviscĕrāto
III sing.
inviscĕrāto
II plur.
inviscĕratōte
III plur.
inviscĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
inviscĕrans, –antis
FUTURO
invisceratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
inviscĕrāre
PERFETTO
invisceravisse
FUTURO
Singolare:
invisceratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
invisceratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
inviscĕrandi
Dativo:
inviscĕrando
Accusativo:
ad inviscĕrandum
Ablativo:
inviscĕrando
SUPINO
invisceratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ invisceratus
inviscĕror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
invĭŏlātus agg. I cl.
inviscĕrans agg. part. pres. II cl.
invisceratūrūs agg. part. fut.
invisceratus agg. part. perf. I cl.
invisceratus agg. inf. perf.
inviscĕro v. tr. I coniug.
inviscĕror v. tr. I coniug.
invīsē avv.
invīsens agg. part. pres. II cl.
invīsĭbĭlis agg. II cl.
invīsĭbĭlĭtās sost. femm. III decl.
invīsĭbĭlĭtĕr avv.
invīsĭtātus agg. I cl.
invīso v. tr. III coniug.
invīsor v. tr. III coniug.
invīsŏr sost. masch. III decl.
invisūrūs agg. part. fut.
invīsus agg. part. perf. I cl.
invīsus agg. part. perf. I cl.
invisus agg. inf. perf.
{{ID:INVISCERO100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android