ĭnungor - Diatesi passiva

(ĭnungo, ĭnungis, inunxi, inunctum, ĭnungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnungor
II sing.
ĭnungĕris, ĭnungĕre
III sing.
ĭnungĭtur
I plur.
ĭnungĭmur
II plur.
ĭnungimĭni
III plur.
ĭnunguntur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnungēbar
II sing.
ĭnungebāris, ĭnungebāre
III sing.
ĭnungebātur
I plur.
ĭnungebāmur
II plur.
ĭnungebamĭni
III plur.
ĭnungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ĭnungar
II sing.
ĭnungēris, ĭnungēre
III sing.
ĭnungētur
I plur.
ĭnungēmur
II plur.
ĭnungemĭni
III plur.
ĭnungentur
PERFETTO
I sing.
inunctus, –a, –um sum
II sing.
inunctus, –a, –um es
III sing.
inunctus, –a, –um est
I plur.
inuncti, –ae, –a sumus
II plur.
inuncti, –ae, –a estis
III plur.
inuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inunctus, –a, –um eram
II sing.
inunctus, –a, –um eras
III sing.
inunctus, –a, –um erat
I plur.
inuncti, –ae, –a eramus
II plur.
inuncti, –ae, –a eratis
III plur.
inuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inunctus, –a, –um ero
II sing.
inunctus, –a, –um eris
III sing.
inunctus, –a, –um erit
I plur.
inuncti, –ae, –a erimus
II plur.
inuncti, –ae, –a eritis
III plur.
inuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnungar
II sing.
ĭnungāris, ĭnungāre
III sing.
ĭnungātur
I plur.
ĭnungāmur
II plur.
ĭnungamĭni
III plur.
ĭnungantur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnungĕrer
II sing.
ĭnungerēris, ĭnungerēre
III sing.
ĭnungerētur
I plur.
ĭnungerēmur
II plur.
ĭnungeremĭni
III plur.
ĭnungerentur
PERFETTO
I sing.
inunctus, –a, –um sim
II sing.
inunctus, –a, –um sis
III sing.
inunctus, –a, –um sit
I plur.
inuncti, –ae, –a simus
II plur.
inuncti, –ae, –a sitis
III plur.
inuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inunctus, –a, –um essem
II sing.
inunctus, –a, –um esses
III sing.
inunctus, –a, –um esset
I plur.
inuncti, –ae, –a essemus
II plur.
inuncti, –ae, –a essetis
III plur.
inuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ĭnungĕre
II plur.
ĭnungimĭni
FUTURO
II sing.
ĭnungĭtor
III sing.
ĭnungĭtor
II plur.
III plur.
ĭnunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ĭnungi
PERFETTO
Singolare:
inunctus, –a, –um esse
Plurale:
inuncti, –ae, –a esse
FUTURO
inunctum esse
GERUNDIVO
ĭnungendus, –a, –um
SUPINO
inunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INUNGOR100}}