intrŏĕor - Diatesi passiva
(intrŏĕo, intrŏis, introii, introitum, intrŏire)verbo transitivo e intransitivo anomalo
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intrŏĕor
II sing.
intrŏēris, intrŏēre
III sing.
intrŏītur
I plur.
intrŏēmur
II plur.
intrŏemĭni
III plur.
intrŏentur
IMPERFETTO
I sing.
intrŏēbar
II sing.
intrŏebāris
III sing.
intrŏibātur
I plur.
intrŏebāmur
II plur.
intrŏebamĭni
III plur.
intrŏebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intrŏēbor
II sing.
intrŏebĕris, intrŏebĕre
III sing.
intrŏibĭtur
I plur.
intrŏebĭmur
II plur.
intrŏebimĭni
III plur.
intrŏebuntur
PERFETTO
I sing.
introitus, –a, –um sum
II sing.
introitus, –a, –um es
III sing.
introitus, –a, –um est
I plur.
introiti, –ae, –a sumus
II plur.
introiti, –ae, –a estis
III plur.
introiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
introitus, –a, –um eram
II sing.
introitus, –a, –um eras
III sing.
introitus, –a, –um erat
I plur.
introiti, –ae, –a eramus
II plur.
introiti, –ae, –a eratis
III plur.
introiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
introitus, –a, –um ero
II sing.
introitus, –a, –um eris
III sing.
introitus, –a, –um erit
I plur.
introiti, –ae, –a erimus
II plur.
introiti, –ae, –a eritis
III plur.
introiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intrŏĕar
II sing.
intrŏeāris, intrŏeāre
III sing.
intrŏeātur
I plur.
intrŏeāmur
II plur.
intrŏeamĭni
III plur.
intrŏeantur
IMPERFETTO
I sing.
intrŏērer
II sing.
intrŏerēris, intrŏerēre
III sing.
intrŏirētur
I plur.
intrŏerēmur
II plur.
intrŏeremĭni
III plur.
intrŏerentur
PERFETTO
I sing.
introitus, –a, –um sim
II sing.
introitus, –a, –um sis
III sing.
introitus, –a, –um sit
I plur.
introiti, –ae, –a simus
II plur.
introiti, –ae, –a sitis
III plur.
introiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
introitus, –a, –um essem
II sing.
introitus, –a, –um esses
III sing.
introitus, –a, –um esset
I plur.
introiti, –ae, –a essemus
II plur.
introiti, –ae, –a essetis
III plur.
introiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intrŏēre
II plur.
intrŏemĭni
FUTURO
II sing.
intrŏētor
III sing.
intrŏētor
II plur.
–
III plur.
intrŏentor
PARTICIPIO
PERFETTO
introitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intrŏīri
PERFETTO
Singolare:
introitus, –a, –um esse
Plurale:
introiti, –ae, –a esse
FUTURO
introitum esse
GERUNDIVO
intrŏendus, –a, –um
SUPINO
introitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
intrŏĕor v. tr. e intr. anom.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android