intorquĕor - Diatesi passiva

(intorquĕo, intorques, intorsi, intortum, intorquēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intorquĕor
II sing.
intorquēris, intorquēre
III sing.
intorquētur
I plur.
intorquēmur
II plur.
intorquemĭni
III plur.
intorquentur
IMPERFETTO
I sing.
intorquēbar
II sing.
intorquebāris
III sing.
intorquebātur
I plur.
intorquebāmur
II plur.
intorquebamĭni
III plur.
intorquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intorquēbor
II sing.
intorquebĕris, intorquebĕre
III sing.
intorquebĭtur
I plur.
intorquebĭmur
II plur.
intorquebimĭni
III plur.
intorquebuntur
PERFETTO
I sing.
intortus, –a, –um sum
II sing.
intortus, –a, –um es
III sing.
intortus, –a, –um est
I plur.
intorti, –ae, –a sumus
II plur.
intorti, –ae, –a estis
III plur.
intorti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intortus, –a, –um eram
II sing.
intortus, –a, –um eras
III sing.
intortus, –a, –um erat
I plur.
intorti, –ae, –a eramus
II plur.
intorti, –ae, –a eratis
III plur.
intorti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intortus, –a, –um ero
II sing.
intortus, –a, –um eris
III sing.
intortus, –a, –um erit
I plur.
intorti, –ae, –a erimus
II plur.
intorti, –ae, –a eritis
III plur.
intorti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intorquĕar
II sing.
intorqueāris, intorqueāre
III sing.
intorqueātur
I plur.
intorqueāmur
II plur.
intorqueamĭni
III plur.
intorqueantur
IMPERFETTO
I sing.
intorquērer
II sing.
intorquerēris, intorquerēre
III sing.
intorquerētur
I plur.
intorquerēmur
II plur.
intorqueremĭni
III plur.
intorquerentur
PERFETTO
I sing.
intortus, –a, –um sim
II sing.
intortus, –a, –um sis
III sing.
intortus, –a, –um sit
I plur.
intorti, –ae, –a simus
II plur.
intorti, –ae, –a sitis
III plur.
intorti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intortus, –a, –um essem
II sing.
intortus, –a, –um esses
III sing.
intortus, –a, –um esset
I plur.
intorti, –ae, –a essemus
II plur.
intorti, –ae, –a essetis
III plur.
intorti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intorquēre
II plur.
intorquemĭni
FUTURO
II sing.
intorquētor
III sing.
intorquētor
II plur.
III plur.
intorquentor
PARTICIPIO
PERFETTO
intortus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intorquēri
PERFETTO
Singolare:
intortus, –a, –um esse
Plurale:
intorti, –ae, –a esse
FUTURO
intortum esse
GERUNDIVO
intorquendus, –a, –um
SUPINO
intortu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTORQUEOR100}}
---CACHE---