intervertor - Diatesi passiva
(interverto, intervertis, interverti, interversum, intervertĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intervertor
II sing.
intervertĕris, intervertĕre
III sing.
intervertĭtur
I plur.
intervertĭmur
II plur.
intervertimĭni
III plur.
intervertuntur
IMPERFETTO
I sing.
intervertēbar
II sing.
intervertebāris, intervertebāre
III sing.
intervertebātur
I plur.
intervertebāmur
II plur.
intervertebamĭni
III plur.
intervertebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intervertar
II sing.
intervertēris, intervertēre
III sing.
intervertētur
I plur.
intervertēmur
II plur.
intervertemĭni
III plur.
intervertentur
PERFETTO
I sing.
interversus, –a, –um sum
II sing.
interversus, –a, –um es
III sing.
interversus, –a, –um est
I plur.
interversi, –ae, –a sumus
II plur.
interversi, –ae, –a estis
III plur.
interversi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interversus, –a, –um eram
II sing.
interversus, –a, –um eras
III sing.
interversus, –a, –um erat
I plur.
interversi, –ae, –a eramus
II plur.
interversi, –ae, –a eratis
III plur.
interversi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interversus, –a, –um ero
II sing.
interversus, –a, –um eris
III sing.
interversus, –a, –um erit
I plur.
interversi, –ae, –a erimus
II plur.
interversi, –ae, –a eritis
III plur.
interversi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intervertar
II sing.
intervertāris, intervertāre
III sing.
intervertātur
I plur.
intervertāmur
II plur.
intervertamĭni
III plur.
intervertantur
IMPERFETTO
I sing.
intervertĕrer
II sing.
interverterēris, interverterēre
III sing.
interverterētur
I plur.
interverterēmur
II plur.
interverteremĭni
III plur.
interverterentur
PERFETTO
I sing.
interversus, –a, –um sim
II sing.
interversus, –a, –um sis
III sing.
interversus, –a, –um sit
I plur.
interversi, –ae, –a simus
II plur.
interversi, –ae, –a sitis
III plur.
interversi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interversus, –a, –um essem
II sing.
interversus, –a, –um esses
III sing.
interversus, –a, –um esset
I plur.
interversi, –ae, –a essemus
II plur.
interversi, –ae, –a essetis
III plur.
interversi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intervertĕre
II plur.
intervertimĭni
FUTURO
II sing.
intervertĭtor
III sing.
intervertĭtor
II plur.
–
III plur.
intervertuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
interversus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
interverti
PERFETTO
Singolare:
interversus, –a, –um esse
Plurale:
interversi, –ae, –a esse
FUTURO
interversum esse
GERUNDIVO
intervertendus, –a, –um
SUPINO
interversu
Vedi la forma attiva di questo lemma
intervertor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android