interpōnor - Diatesi passiva

(interpōno, interpōnis, interposui, interpositum, interpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
interpōnor
II sing.
interpōnĕris, interpōnĕre
III sing.
interpōnĭtur
I plur.
interpōnĭmur
II plur.
interpōnimĭni
III plur.
interpōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
interpōnēbar
II sing.
interpōnebāris, interpōnebāre
III sing.
interpōnebātur
I plur.
interpōnebāmur
II plur.
interpōnebamĭni
III plur.
interpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
interpōnar
II sing.
interpōnēris, interpōnēre
III sing.
interpōnētur
I plur.
interpōnēmur
II plur.
interpōnemĭni
III plur.
interpōnentur
PERFETTO
I sing.
interpositus, –a, –um sum
II sing.
interpositus, –a, –um es
III sing.
interpositus, –a, –um est
I plur.
interpositi, –ae, –a sumus
II plur.
interpositi, –ae, –a estis
III plur.
interpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interpositus, –a, –um eram
II sing.
interpositus, –a, –um eras
III sing.
interpositus, –a, –um erat
I plur.
interpositi, –ae, –a eramus
II plur.
interpositi, –ae, –a eratis
III plur.
interpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interpositus, –a, –um ero
II sing.
interpositus, –a, –um eris
III sing.
interpositus, –a, –um erit
I plur.
interpositi, –ae, –a erimus
II plur.
interpositi, –ae, –a eritis
III plur.
interpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
interpōnar
II sing.
interpōnāris, interpōnāre
III sing.
interpōnātur
I plur.
interpōnāmur
II plur.
interpōnamĭni
III plur.
interpōnantur
IMPERFETTO
I sing.
interpōnĕrer
II sing.
interpōnerēris, interpōnerēre
III sing.
interpōnerētur
I plur.
interpōnerēmur
II plur.
interpōneremĭni
III plur.
interpōnerentur
PERFETTO
I sing.
interpositus, –a, –um sim
II sing.
interpositus, –a, –um sis
III sing.
interpositus, –a, –um sit
I plur.
interpositi, –ae, –a simus
II plur.
interpositi, –ae, –a sitis
III plur.
interpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interpositus, –a, –um essem
II sing.
interpositus, –a, –um esses
III sing.
interpositus, –a, –um esset
I plur.
interpositi, –ae, –a essemus
II plur.
interpositi, –ae, –a essetis
III plur.
interpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
interpōnĕre
II plur.
interpōnimĭni
FUTURO
II sing.
interpōnĭtor
III sing.
interpōnĭtor
II plur.
III plur.
interpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
interpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
interpōni
PERFETTO
Singolare:
interpositus, –a, –um esse
Plurale:
interpositi, –ae, –a esse
FUTURO
interpositum esse
GERUNDIVO
interpōnendus, –a, –um
SUPINO
interpositu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERPONOR100}}
---CACHE---