interpellor - Diatesi passiva

(interpello, interpellas, interpellavi, interpellatum, interpellāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
interpellor
II sing.
interpellāris, interpellāre
III sing.
interpellātur
I plur.
interpellāmur
II plur.
interpellamĭni
III plur.
interpellantur
IMPERFETTO
I sing.
interpellābar
II sing.
interpellabāris, interpellabāre
III sing.
interpellabātur
I plur.
interpellabāmur
II plur.
interpellabamĭni
III plur.
interpellabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
interpellābor
II sing.
interpellabĕris, interpellabĕre
III sing.
interpellabĭtur
I plur.
interpellabĭmur
II plur.
interpellabimĭni
III plur.
interpellabuntur
PERFETTO
I sing.
interpellatus, –a, –um sum
II sing.
interpellatus, –a, –um es
III sing.
interpellatus, –a, –um est
I plur.
interpellati, –ae, –a sumus
II plur.
interpellati, –ae, –a estis
III plur.
interpellati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interpellatus, –a, –um eram
II sing.
interpellatus, –a, –um eras
III sing.
interpellatus, –a, –um erat
I plur.
interpellati, –ae, –a eramus
II plur.
interpellati, –ae, –a eratis
III plur.
interpellati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interpellatus, –a, –um ero
II sing.
interpellatus, –a, –um eris
III sing.
interpellatus, –a, –um erit
I plur.
interpellati, –ae, –a erimus
II plur.
interpellati, –ae, –a eritis
III plur.
interpellati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
interpeller
II sing.
interpellēris, interpellēre
III sing.
interpellētur
I plur.
interpellēmur
II plur.
interpellemĭni
III plur.
interpellentur
IMPERFETTO
I sing.
interpellārer
II sing.
interpellarēris, interpellarēre
III sing.
interpellarētur
I plur.
interpellarēmur
II plur.
interpellaremĭni
III plur.
interpellarentur
PERFETTO
I sing.
interpellatus, –a, –um sim
II sing.
interpellatus, –a, –um sis
III sing.
interpellatus, –a, –um sit
I plur.
interpellati, –ae, –a simus
II plur.
interpellati, –ae, –a sitis
III plur.
interpellati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interpellatus, –a, –um essem
II sing.
interpellatus, –a, –um esses
III sing.
interpellatus, –a, –um esset
I plur.
interpellati, –ae, –a essemus
II plur.
interpellati, –ae, –a essetis
III plur.
interpellati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
interpellāre
II plur.
interpellamĭni
FUTURO
II sing.
interpellātor
III sing.
interpellātor
II plur.
III plur.
interpellantor
PARTICIPIO
PERFETTO
interpellatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
interpellāri
PERFETTO
Singolare:
interpellatus, –a, –um esse
Plurale:
interpellati, –ae, –a esse
FUTURO
interpellatum esse
GERUNDIVO
interpellandus, –a, –um
SUPINO
interpellatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERPELLOR100}}
---CACHE---