intĕror - Diatesi passiva
(intĕro, intĕris, intrivi, intritum, intĕrĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intĕror
II sing.
intĕrĕris, intĕrĕre
III sing.
intĕrĭtur
I plur.
intĕrĭmur
II plur.
intĕrimĭni
III plur.
intĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
intĕrēbar
II sing.
intĕrebāris, intĕrebāre
III sing.
intĕrebātur
I plur.
intĕrebāmur
II plur.
intĕrebamĭni
III plur.
intĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intĕrar
II sing.
intĕrēris, intĕrēre
III sing.
intĕrētur
I plur.
intĕrēmur
II plur.
intĕremĭni
III plur.
intĕrentur
PERFETTO
I sing.
intritus, –a, –um sum
II sing.
intritus, –a, –um es
III sing.
intritus, –a, –um est
I plur.
intriti, –ae, –a sumus
II plur.
intriti, –ae, –a estis
III plur.
intriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intritus, –a, –um eram
II sing.
intritus, –a, –um eras
III sing.
intritus, –a, –um erat
I plur.
intriti, –ae, –a eramus
II plur.
intriti, –ae, –a eratis
III plur.
intriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intritus, –a, –um ero
II sing.
intritus, –a, –um eris
III sing.
intritus, –a, –um erit
I plur.
intriti, –ae, –a erimus
II plur.
intriti, –ae, –a eritis
III plur.
intriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intĕrar
II sing.
intĕrāris, intĕrāre
III sing.
intĕrātur
I plur.
intĕrāmur
II plur.
intĕramĭni
III plur.
intĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
intĕrĕrer
II sing.
intĕrerēris, intĕrerēre
III sing.
intĕrerētur
I plur.
intĕrerēmur
II plur.
intĕreremĭni
III plur.
intĕrerentur
PERFETTO
I sing.
intritus, –a, –um sim
II sing.
intritus, –a, –um sis
III sing.
intritus, –a, –um sit
I plur.
intriti, –ae, –a simus
II plur.
intriti, –ae, –a sitis
III plur.
intriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intritus, –a, –um essem
II sing.
intritus, –a, –um esses
III sing.
intritus, –a, –um esset
I plur.
intriti, –ae, –a essemus
II plur.
intriti, –ae, –a essetis
III plur.
intriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intĕrĕre
II plur.
intĕrimĭni
FUTURO
II sing.
intĕrĭtor
III sing.
intĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
intĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
intritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intĕri
PERFETTO
Singolare:
intritus, –a, –um esse
Plurale:
intriti, –ae, –a esse
FUTURO
intritum esse
GERUNDIVO
intĕrendus, –a, –um
SUPINO
intritu
Vedi la forma attiva di questo lemma
intĕror v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android