internĕcor - Diatesi passiva
(internĕco, internĕcas, internecavi, internecatum, internĕcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
internĕcor
II sing.
internĕcāris, internĕcāre
III sing.
internĕcātur
I plur.
internĕcāmur
II plur.
internĕcamĭni
III plur.
internĕcantur
IMPERFETTO
I sing.
internĕcābar
II sing.
internĕcabāris, internĕcabāre
III sing.
internĕcabātur
I plur.
internĕcabāmur
II plur.
internĕcabamĭni
III plur.
internĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
internĕcābor
II sing.
internĕcabĕris, internĕcabĕre
III sing.
internĕcabĭtur
I plur.
internĕcabĭmur
II plur.
internĕcabimĭni
III plur.
internĕcabuntur
PERFETTO
I sing.
internecatus, –a, –um sum
II sing.
internecatus, –a, –um es
III sing.
internecatus, –a, –um est
I plur.
internecati, –ae, –a sumus
II plur.
internecati, –ae, –a estis
III plur.
internecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
internecatus, –a, –um eram
II sing.
internecatus, –a, –um eras
III sing.
internecatus, –a, –um erat
I plur.
internecati, –ae, –a eramus
II plur.
internecati, –ae, –a eratis
III plur.
internecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
internecatus, –a, –um ero
II sing.
internecatus, –a, –um eris
III sing.
internecatus, –a, –um erit
I plur.
internecati, –ae, –a erimus
II plur.
internecati, –ae, –a eritis
III plur.
internecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
internĕcer
II sing.
internĕcēris, internĕcēre
III sing.
internĕcētur
I plur.
internĕcēmur
II plur.
internĕcemĭni
III plur.
internĕcentur
IMPERFETTO
I sing.
internĕcārer
II sing.
internĕcarēris, internĕcarēre
III sing.
internĕcarētur
I plur.
internĕcarēmur
II plur.
internĕcaremĭni
III plur.
internĕcarentur
PERFETTO
I sing.
internecatus, –a, –um sim
II sing.
internecatus, –a, –um sis
III sing.
internecatus, –a, –um sit
I plur.
internecati, –ae, –a simus
II plur.
internecati, –ae, –a sitis
III plur.
internecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
internecatus, –a, –um essem
II sing.
internecatus, –a, –um esses
III sing.
internecatus, –a, –um esset
I plur.
internecati, –ae, –a essemus
II plur.
internecati, –ae, –a essetis
III plur.
internecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
internĕcāre
II plur.
internĕcamĭni
FUTURO
II sing.
internĕcātor
III sing.
internĕcātor
II plur.
–
III plur.
internĕcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
internecatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
internĕcāri
PERFETTO
Singolare:
internecatus, –a, –um esse
Plurale:
internecati, –ae, –a esse
FUTURO
internecatum esse
GERUNDIVO
internĕcandus, –a, –um
SUPINO
internecatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
internĕcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android