intermŏrĭor - Diatesi attiva
(intermŏrĭor, intermŏrĕris, intermortuus sum, intermŏri)verbo intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intermŏrĭor
II sing.
intermŏrĕris, intermŏrĕre
III sing.
intermŏrĭtur
I plur.
intermŏrĭmur
II plur.
intermŏrimĭni
III plur.
intermŏriuntur
IMPERFETTO
I sing.
intermŏriēbar
II sing.
intermŏriebāris, intermŏriebāre
III sing.
intermŏriebātur
I plur.
intermŏriebāmur
II plur.
intermŏriebamĭni
III plur.
intermŏriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intermŏrĭar
II sing.
intermŏriēris, intermŏriēre
III sing.
intermŏriētur
I plur.
intermŏriēmur
II plur.
intermŏriemĭni
III plur.
intermŏrientur
PERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um sum
II sing.
intermortuus, –a, –um es
III sing.
intermortuus, –a, –um est
I plur.
intermortui, –ae, –a sumus
II plur.
intermortui, –ae, –a estis
III plur.
intermortui, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um eram
II sing.
intermortuus, –a, –um eras
III sing.
intermortuus, –a, –um erat
I plur.
intermortui, –ae, –a eramus
II plur.
intermortui, –ae, –a eratis
III plur.
intermortui, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intermortuus, –a, –um ero
II sing.
intermortuus, –a, –um eris
III sing.
intermortuus, –a, –um erit
I plur.
intermortui, –ae, –a erimus
II plur.
intermortui, –ae, –a eritis
III plur.
intermortui, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intermŏrĭar
II sing.
intermŏriāris, intermŏriāre
III sing.
intermŏriātur
I plur.
intermŏriāmur
II plur.
intermŏriamĭni
III plur.
intermŏriantur
IMPERFETTO
I sing.
intermŏrĕrer
II sing.
intermŏrerēris, intermŏrerēre
III sing.
intermŏrerētur
I plur.
intermŏrerēmur
II plur.
intermŏreremĭni
III plur.
intermŏrerentur
PERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um sim
II sing.
intermortuus, –a, –um sis
III sing.
intermortuus, –a, –um sit
I plur.
intermortui, –ae, –a simus
II plur.
intermortui, –ae, –a sitis
III plur.
intermortui, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um essem
II sing.
intermortuus, –a, –um esses
III sing.
intermortuus, –a, –um esset
I plur.
intermortui, –ae, –a essemus
II plur.
intermortui, –ae, –a essetis
III plur.
intermortui, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intermŏrĕre
II plur.
intermŏrimĭni
FUTURO
II sing.
intermŏrītor
III sing.
intermŏrītor
II plur.
–
III plur.
intermŏriuntor
INFINITO
PRESENTE
intermŏri
PERFETTO
Singolare:
intermortuus, –a, –um esse
Plurale:
intermortui, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
intermortuūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
intermortuūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
intermŏriens, –ientis
FUTURO
intermortuūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
intermortuum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
intermŏriendi
Dativo:
intermŏriendo
Accusativo:
intermŏriendum
Ablativo:
intermŏriendo
GERUNDIVO
–
intermŏrĭor v. intr. dep. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android