intermŏrĭor - Diatesi attiva

(intermŏrĭor, intermŏrĕris, intermortuus sum, intermŏri)

verbo intransitivo deponente III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intermŏrĭor
II sing.
intermŏrĕris, intermŏrĕre
III sing.
intermŏrĭtur
I plur.
intermŏrĭmur
II plur.
intermŏrimĭni
III plur.
intermŏriuntur
IMPERFETTO
I sing.
intermŏriēbar
II sing.
intermŏriebāris, intermŏriebāre
III sing.
intermŏriebātur
I plur.
intermŏriebāmur
II plur.
intermŏriebamĭni
III plur.
intermŏriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intermŏrĭar
II sing.
intermŏriēris, intermŏriēre
III sing.
intermŏriētur
I plur.
intermŏriēmur
II plur.
intermŏriemĭni
III plur.
intermŏrientur
PERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um sum
II sing.
intermortuus, –a, –um es
III sing.
intermortuus, –a, –um est
I plur.
intermortui, –ae, –a sumus
II plur.
intermortui, –ae, –a estis
III plur.
intermortui, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um eram
II sing.
intermortuus, –a, –um eras
III sing.
intermortuus, –a, –um erat
I plur.
intermortui, –ae, –a eramus
II plur.
intermortui, –ae, –a eratis
III plur.
intermortui, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intermortuus, –a, –um ero
II sing.
intermortuus, –a, –um eris
III sing.
intermortuus, –a, –um erit
I plur.
intermortui, –ae, –a erimus
II plur.
intermortui, –ae, –a eritis
III plur.
intermortui, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intermŏrĭar
II sing.
intermŏriāris, intermŏriāre
III sing.
intermŏriātur
I plur.
intermŏriāmur
II plur.
intermŏriamĭni
III plur.
intermŏriantur
IMPERFETTO
I sing.
intermŏrĕrer
II sing.
intermŏrerēris, intermŏrerēre
III sing.
intermŏrerētur
I plur.
intermŏrerēmur
II plur.
intermŏreremĭni
III plur.
intermŏrerentur
PERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um sim
II sing.
intermortuus, –a, –um sis
III sing.
intermortuus, –a, –um sit
I plur.
intermortui, –ae, –a simus
II plur.
intermortui, –ae, –a sitis
III plur.
intermortui, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intermortuus, –a, –um essem
II sing.
intermortuus, –a, –um esses
III sing.
intermortuus, –a, –um esset
I plur.
intermortui, –ae, –a essemus
II plur.
intermortui, –ae, –a essetis
III plur.
intermortui, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intermŏrĕre
II plur.
intermŏrimĭni
FUTURO
II sing.
intermŏrītor
III sing.
intermŏrītor
II plur.
III plur.
intermŏriuntor
INFINITO
PRESENTE
intermŏri
PERFETTO
Singolare:
intermortuus, –a, –um esse
Plurale:
intermortui, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
intermortuūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
intermortuūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
intermŏriens, –ientis
FUTURO
intermortuūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
intermortuum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
intermŏriendi
Dativo:
intermŏriendo
Accusativo:
intermŏriendum
Ablativo:
intermŏriendo
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERMORIOR100}}
---CACHE---