intĕgor - Diatesi passiva

(intĕgo, intĕgis, intexi, intectum, intĕgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intĕgor
II sing.
intĕgĕris, intĕgĕre
III sing.
intĕgĭtur
I plur.
intĕgĭmur
II plur.
intĕgimĭni
III plur.
intĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
intĕgēbar
II sing.
intĕgebāris, intĕgebāre
III sing.
intĕgebātur
I plur.
intĕgebāmur
II plur.
intĕgebamĭni
III plur.
intĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intĕgar
II sing.
intĕgēris, intĕgēre
III sing.
intĕgētur
I plur.
intĕgēmur
II plur.
intĕgemĭni
III plur.
intĕgentur
PERFETTO
I sing.
intectus, –a, –um sum
II sing.
intectus, –a, –um es
III sing.
intectus, –a, –um est
I plur.
intecti, –ae, –a sumus
II plur.
intecti, –ae, –a estis
III plur.
intecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intectus, –a, –um eram
II sing.
intectus, –a, –um eras
III sing.
intectus, –a, –um erat
I plur.
intecti, –ae, –a eramus
II plur.
intecti, –ae, –a eratis
III plur.
intecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intectus, –a, –um ero
II sing.
intectus, –a, –um eris
III sing.
intectus, –a, –um erit
I plur.
intecti, –ae, –a erimus
II plur.
intecti, –ae, –a eritis
III plur.
intecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intĕgar
II sing.
intĕgāris, intĕgāre
III sing.
intĕgātur
I plur.
intĕgāmur
II plur.
intĕgamĭni
III plur.
intĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
intĕgĕrer
II sing.
intĕgerēris, intĕgerēre
III sing.
intĕgerētur
I plur.
intĕgerēmur
II plur.
intĕgeremĭni
III plur.
intĕgerentur
PERFETTO
I sing.
intectus, –a, –um sim
II sing.
intectus, –a, –um sis
III sing.
intectus, –a, –um sit
I plur.
intecti, –ae, –a simus
II plur.
intecti, –ae, –a sitis
III plur.
intecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intectus, –a, –um essem
II sing.
intectus, –a, –um esses
III sing.
intectus, –a, –um esset
I plur.
intecti, –ae, –a essemus
II plur.
intecti, –ae, –a essetis
III plur.
intecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intĕgĕre
II plur.
intĕgimĭni
FUTURO
II sing.
intĕgĭtor
III sing.
intĕgĭtor
II plur.
III plur.
intĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
intectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intĕgi
PERFETTO
Singolare:
intectus, –a, –um esse
Plurale:
intecti, –ae, –a esse
FUTURO
intectum esse
GERUNDIVO
intĕgendus, –a, –um
SUPINO
intectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTEGOR100}}
---CACHE---