insurgor - Diatesi passiva
(insurgo, insurgis, insurrexi, insurrectum, insurgĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
insurgor
II sing.
insurgĕris, insurgĕre
III sing.
insurgĭtur
I plur.
insurgĭmur
II plur.
insurgimĭni
III plur.
insurguntur
IMPERFETTO
I sing.
insurgēbar
II sing.
insurgebāris, insurgebāre
III sing.
insurgebātur
I plur.
insurgebāmur
II plur.
insurgebamĭni
III plur.
insurgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
insurgar
II sing.
insurgēris, insurgēre
III sing.
insurgētur
I plur.
insurgēmur
II plur.
insurgemĭni
III plur.
insurgentur
PERFETTO
I sing.
insurrectus, –a, –um sum
II sing.
insurrectus, –a, –um es
III sing.
insurrectus, –a, –um est
I plur.
insurrecti, –ae, –a sumus
II plur.
insurrecti, –ae, –a estis
III plur.
insurrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insurrectus, –a, –um eram
II sing.
insurrectus, –a, –um eras
III sing.
insurrectus, –a, –um erat
I plur.
insurrecti, –ae, –a eramus
II plur.
insurrecti, –ae, –a eratis
III plur.
insurrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
insurrectus, –a, –um ero
II sing.
insurrectus, –a, –um eris
III sing.
insurrectus, –a, –um erit
I plur.
insurrecti, –ae, –a erimus
II plur.
insurrecti, –ae, –a eritis
III plur.
insurrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
insurgar
II sing.
insurgāris, insurgāre
III sing.
insurgātur
I plur.
insurgāmur
II plur.
insurgamĭni
III plur.
insurgantur
IMPERFETTO
I sing.
insurgĕrer
II sing.
insurgerēris, insurgerēre
III sing.
insurgerētur
I plur.
insurgerēmur
II plur.
insurgeremĭni
III plur.
insurgerentur
PERFETTO
I sing.
insurrectus, –a, –um sim
II sing.
insurrectus, –a, –um sis
III sing.
insurrectus, –a, –um sit
I plur.
insurrecti, –ae, –a simus
II plur.
insurrecti, –ae, –a sitis
III plur.
insurrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insurrectus, –a, –um essem
II sing.
insurrectus, –a, –um esses
III sing.
insurrectus, –a, –um esset
I plur.
insurrecti, –ae, –a essemus
II plur.
insurrecti, –ae, –a essetis
III plur.
insurrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
insurgĕre
II plur.
insurgĭmini
FUTURO
II sing.
insurgĭtor
III sing.
insurgĭtor
II plur.
–
III plur.
insurguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
insurrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
insurgi
PERFETTO
Singolare:
insurrectus, –a, –um esse
Plurale:
insurrecti, –ae, –a esse
FUTURO
insurrectum esse
GERUNDIVO
insurgendus, –a, –um
SUPINO
insurrectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
insurgor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android