insūmor - Diatesi passiva
(insūmo, insūmis, insumpsi, insumptum, insūmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
insūmor
II sing.
insūmĕris, insūmĕre
III sing.
insūmĭtur
I plur.
insūmĭmur
II plur.
insūmimĭni
III plur.
insūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
insūmēbar
II sing.
insūmebāris, insūmebāre
III sing.
insūmebātur
I plur.
insūmebāmur
II plur.
insūmebamĭni
III plur.
insūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
insūmar
II sing.
insūmēris, insūmēre
III sing.
insūmētur
I plur.
insūmēmur
II plur.
insūmemĭni
III plur.
insūmentur
PERFETTO
I sing.
insumptus, –a, –um sum
II sing.
insumptus, –a, –um es
III sing.
insumptus, –a, –um est
I plur.
insumpti, –ae, –a sumus
II plur.
insumpti, –ae, –a estis
III plur.
insumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insumptus, –a, –um eram
II sing.
insumptus, –a, –um eras
III sing.
insumptus, –a, –um erat
I plur.
insumpti, –ae, –a eramus
II plur.
insumpti, –ae, –a eratis
III plur.
insumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
insumptus, –a, –um ero
II sing.
insumptus, –a, –um eris
III sing.
insumptus, –a, –um erit
I plur.
insumpti, –ae, –a erimus
II plur.
insumpti, –ae, –a eritis
III plur.
insumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
insūmar
II sing.
insūmāris, insūmāre
III sing.
insūmātur
I plur.
insūmāmur
II plur.
insūmamĭni
III plur.
insūmantur
IMPERFETTO
I sing.
insūmĕrer
II sing.
insūmerēris, insūmerēre
III sing.
insūmerētur
I plur.
insūmerēmur
II plur.
insūmeremĭni
III plur.
insūmerentur
PERFETTO
I sing.
insumptus, –a, –um sim
II sing.
insumptus, –a, –um sis
III sing.
insumptus, –a, –um sit
I plur.
insumpti, –ae, –a simus
II plur.
insumpti, –ae, –a sitis
III plur.
insumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insumptus, –a, –um essem
II sing.
insumptus, –a, –um esses
III sing.
insumptus, –a, –um esset
I plur.
insumpti, –ae, –a essemus
II plur.
insumpti, –ae, –a essetis
III plur.
insumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
insūmĕre
II plur.
insūmimĭni
FUTURO
II sing.
insūmĭtor
III sing.
insūmĭtor
II plur.
–
III plur.
insūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
insumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
insūmi
PERFETTO
Singolare:
insumptus, –a, –um esse
Plurale:
insumpti, –ae, –a esse
FUTURO
insumptum esse
GERUNDIVO
insūmendus, –a, –um
SUPINO
insumptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
insūmor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android