insuescor - Diatesi passiva
(insuesco, insuescis, insuevi, insuetum, insuescĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
insuescor
II sing.
insuescĕris, insuescĕre
III sing.
insuescĭtur
I plur.
insuescĭmur
II plur.
insuescimĭni
III plur.
insuescuntur
IMPERFETTO
I sing.
insuescēbar
II sing.
insuescebāris, insuescebāre
III sing.
insuescebātur
I plur.
insuescebāmur
II plur.
insuescebamĭni
III plur.
insuescebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
insuescar
II sing.
insuescēris, insuescēre
III sing.
insuescētur
I plur.
insuescēmur
II plur.
insuescemĭni
III plur.
insuescentur
PERFETTO
I sing.
insuetus, –a, –um sum
II sing.
insuetus, –a, –um es
III sing.
insuetus, –a, –um est
I plur.
insueti, –ae, –a sumus
II plur.
insueti, –ae, –a estis
III plur.
insueti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insuetus, –a, –um eram
II sing.
insuetus, –a, –um eras
III sing.
insuetus, –a, –um erat
I plur.
insueti, –ae, –a eramus
II plur.
insueti, –ae, –a eratis
III plur.
insueti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
insuetus, –a, –um ero
II sing.
insuetus, –a, –um eris
III sing.
insuetus, –a, –um erit
I plur.
insueti, –ae, –a erimus
II plur.
insueti, –ae, –a eritis
III plur.
insueti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
insuescar
II sing.
insuescāris, insuescāre
III sing.
insuescātur
I plur.
insuescāmur
II plur.
insuescamĭni
III plur.
insuescantur
IMPERFETTO
I sing.
insuescĕrer
II sing.
insuescerēris, insuescerēre
III sing.
insuescerētur
I plur.
insuescerēmur
II plur.
insuesceremĭni
III plur.
insuescerentur
PERFETTO
I sing.
insuetus, –a, –um sim
II sing.
insuetus, –a, –um sis
III sing.
insuetus, –a, –um sit
I plur.
insueti, –ae, –a simus
II plur.
insueti, –ae, –a sitis
III plur.
insueti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
insuetus, –a, –um essem
II sing.
insuetus, –a, –um esses
III sing.
insuetus, –a, –um esset
I plur.
insueti, –ae, –a essemus
II plur.
insueti, –ae, –a essetis
III plur.
insueti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
insuescĕre
II plur.
insuescĭmini
FUTURO
II sing.
insuescĭtor
III sing.
insuescĭtor
II plur.
–
III plur.
insuescuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
insuetus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
insuesci
PERFETTO
Singolare:
insuetus, –a, –um esse
Plurale:
insueti, –ae, –a esse
FUTURO
insuetum esse
GERUNDIVO
insuescendus, –a, –um
SUPINO
insuetu
Vedi la forma attiva di questo lemma
insuescor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android