Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


instrŭor - Diatesi passiva

(instrŭo, instrŭis, instruxi, instructum, instrŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. instrŭor
 II sing. instrŭĕris, instrŭĕre
 III sing. instrŭĭtur
 I plur. instrŭĭmur
 II plur. instrŭimĭni
 III plur. instrŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. instrŭēbar
 II sing. instrŭebāris, instrŭebāre
 III sing. instrŭebātur
 I plur. instrŭebāmur
 II plur. instrŭebamĭni
 III plur. instrŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. instrŭar
 II sing. instrŭēris, instrŭēre
 III sing. instrŭētur
 I plur. instrŭēmur
 II plur. instrŭemĭni
 III plur. instrŭentur
PERFETTO
 I sing. instructus, –a, –um sum
 II sing. instructus, –a, –um es
 III sing. instructus, –a, –um est
 I plur. instructi, –ae, –a sumus
 II plur. instructi, –ae, –a estis
 III plur. instructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instructus, –a, –um eram
 II sing. instructus, –a, –um eras
 III sing. instructus, –a, –um erat
 I plur. instructi, –ae, –a eramus
 II plur. instructi, –ae, –a eratis
 III plur. instructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. instructus, –a, –um ero
 II sing. instructus, –a, –um eris
 III sing. instructus, –a, –um erit
 I plur. instructi, –ae, –a erimus
 II plur. instructi, –ae, –a eritis
 III plur. instructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. instrŭar
 II sing. instrŭāris, instrŭāre
 III sing. instrŭātur
 I plur. instrŭāmur
 II plur. instrŭamĭni
 III plur. instrŭantur
IMPERFETTO
 I sing. instrŭĕrer
 II sing. instrŭerēris, instrŭerēre
 III sing. instrŭerētur
 I plur. instrŭerēmur
 II plur. instrŭeremĭni
 III plur. instrŭerentur
PERFETTO
 I sing. instructus, –a, –um sim
 II sing. instructus, –a, –um sis
 III sing. instructus, –a, –um sit
 I plur. instructi, –ae, –a simus
 II plur. instructi, –ae, –a sitis
 III plur. instructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instructus, –a, –um essem
 II sing. instructus, –a, –um esses
 III sing. instructus, –a, –um esset
 I plur. instructi, –ae, –a essemus
 II plur. instructi, –ae, –a essetis
 III plur. instructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. instrŭĕre
 II plur. instrŭimĭni
FUTURO
 II sing. instrŭĭtor
 III sing. instrŭĭtor
 II plur. –
 III plur. instrŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 instructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 instrŭi
PERFETTO
 Singolare: instructus, –a, –um esse
 Plurale: instructi, –ae, –a esse
FUTURO
 instructum esse
GERUNDIVO
 instrŭendus, –a, –um
SUPINO
 instructu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  instrŭo instŭdĭōsus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INSTRUOR100}} ---CACHE---