instrĕpor - Diatesi passiva
(instrĕpo, instrĕpis, instrepui, instrepitum, instrĕpĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
instrĕpor
II sing.
instrĕpĕris, instrĕpĕre
III sing.
instrĕpĭtur
I plur.
instrĕpĭmur
II plur.
instrĕpimĭni
III plur.
instrĕpuntur
IMPERFETTO
I sing.
instrĕpēbar
II sing.
instrĕpebāris, instrĕpebāre
III sing.
instrĕpebātur
I plur.
instrĕpebāmur
II plur.
instrĕpebamĭni
III plur.
instrĕpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
instrĕpar
II sing.
instrĕpēris, instrĕpēre
III sing.
instrĕpētur
I plur.
instrĕpēmur
II plur.
instrĕpemĭni
III plur.
instrĕpentur
PERFETTO
I sing.
instrepitus, –a, –um sum
II sing.
instrepitus, –a, –um es
III sing.
instrepitus, –a, –um est
I plur.
instrepiti, –ae, –a sumus
II plur.
instrepiti, –ae, –a estis
III plur.
instrepiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
instrepitus, –a, –um eram
II sing.
instrepitus, –a, –um eras
III sing.
instrepitus, –a, –um erat
I plur.
instrepiti, –ae, –a eramus
II plur.
instrepiti, –ae, –a eratis
III plur.
instrepiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
instrepitus, –a, –um ero
II sing.
instrepitus, –a, –um eris
III sing.
instrepitus, –a, –um erit
I plur.
instrepiti, –ae, –a erimus
II plur.
instrepiti, –ae, –a eritis
III plur.
instrepiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
instrĕpar
II sing.
instrĕpāris, instrĕpāre
III sing.
instrĕpātur
I plur.
instrĕpāmur
II plur.
instrĕpamĭni
III plur.
instrĕpantur
IMPERFETTO
I sing.
instrĕpĕrer
II sing.
instrĕperēris, instrĕperēre
III sing.
instrĕperētur
I plur.
instrĕperēmur
II plur.
instrĕperemĭni
III plur.
instrĕperentur
PERFETTO
I sing.
instrepitus, –a, –um sim
II sing.
instrepitus, –a, –um sis
III sing.
instrepitus, –a, –um sit
I plur.
instrepiti, –ae, –a simus
II plur.
instrepiti, –ae, –a sitis
III plur.
instrepiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
instrepitus, –a, –um essem
II sing.
instrepitus, –a, –um esses
III sing.
instrepitus, –a, –um esset
I plur.
instrepiti, –ae, –a essemus
II plur.
instrepiti, –ae, –a essetis
III plur.
instrepiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
instrĕpĕre
II plur.
instrĕpĭmini
FUTURO
II sing.
instrĕpĭtor
III sing.
instrĕpĭtor
II plur.
–
III plur.
instrĕpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
instrepitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
instrĕpi
PERFETTO
Singolare:
instrepitus, –a, –um esse
Plurale:
instrepiti, –ae, –a esse
FUTURO
instrepitum esse
GERUNDIVO
instrĕpendus, –a, –um
SUPINO
instrepitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
instrĕpor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android