instinguor - Diatesi passiva
(instinguo, instinguis, instinxi, instinctum, instinguĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
instinguor
II sing.
instinguĕris, instinguĕre
III sing.
instinguĭtur
I plur.
instinguĭmur
II plur.
instinguimĭni
III plur.
instinguuntur
IMPERFETTO
I sing.
instinguēbar
II sing.
instinguebāris, instinguebāre
III sing.
instinguebātur
I plur.
instinguebāmur
II plur.
instinguebamĭni
III plur.
instinguebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
instinguar
II sing.
instinguēris, instinguēre
III sing.
instinguētur
I plur.
instinguēmur
II plur.
instinguemĭni
III plur.
instinguentur
PERFETTO
I sing.
instinctus, –a, –um sum
II sing.
instinctus, –a, –um es
III sing.
instinctus, –a, –um est
I plur.
instincti, –ae, –a sumus
II plur.
instincti, –ae, –a estis
III plur.
instincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
instinctus, –a, –um eram
II sing.
instinctus, –a, –um eras
III sing.
instinctus, –a, –um erat
I plur.
instincti, –ae, –a eramus
II plur.
instincti, –ae, –a eratis
III plur.
instincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
instinctus, –a, –um ero
II sing.
instinctus, –a, –um eris
III sing.
instinctus, –a, –um erit
I plur.
instincti, –ae, –a erimus
II plur.
instincti, –ae, –a eritis
III plur.
instincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
instinguar
II sing.
instinguāris, instinguāre
III sing.
instinguātur
I plur.
instinguāmur
II plur.
instinguamĭni
III plur.
instinguantur
IMPERFETTO
I sing.
instinguĕrer
II sing.
instinguerēris, instinguerēre
III sing.
instinguerētur
I plur.
instinguerēmur
II plur.
instingueremĭni
III plur.
instinguerentur
PERFETTO
I sing.
instinctus, –a, –um sim
II sing.
instinctus, –a, –um sis
III sing.
instinctus, –a, –um sit
I plur.
instincti, –ae, –a simus
II plur.
instincti, –ae, –a sitis
III plur.
instincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
instinctus, –a, –um essem
II sing.
instinctus, –a, –um esses
III sing.
instinctus, –a, –um esset
I plur.
instincti, –ae, –a essemus
II plur.
instincti, –ae, –a essetis
III plur.
instincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
instinguĕre
II plur.
instinguimĭni
FUTURO
II sing.
instinguĭtor
III sing.
instinguĭtor
II plur.
–
III plur.
instinguuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
instinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
instingui
PERFETTO
Singolare:
instinctus, –a, –um esse
Plurale:
instincti, –ae, –a esse
FUTURO
instinctum esse
GERUNDIVO
instinguendus, –a, –um
SUPINO
instinctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
instinguor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android