Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


instinguor - Diatesi passiva

(instinguo, instinguis, instinxi, instinctum, instinguĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. instinguor
 II sing. instinguĕris, instinguĕre
 III sing. instinguĭtur
 I plur. instinguĭmur
 II plur. instinguimĭni
 III plur. instinguuntur
IMPERFETTO
 I sing. instinguēbar
 II sing. instinguebāris, instinguebāre
 III sing. instinguebātur
 I plur. instinguebāmur
 II plur. instinguebamĭni
 III plur. instinguebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. instinguar
 II sing. instinguēris, instinguēre
 III sing. instinguētur
 I plur. instinguēmur
 II plur. instinguemĭni
 III plur. instinguentur
PERFETTO
 I sing. instinctus, –a, –um sum
 II sing. instinctus, –a, –um es
 III sing. instinctus, –a, –um est
 I plur. instincti, –ae, –a sumus
 II plur. instincti, –ae, –a estis
 III plur. instincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instinctus, –a, –um eram
 II sing. instinctus, –a, –um eras
 III sing. instinctus, –a, –um erat
 I plur. instincti, –ae, –a eramus
 II plur. instincti, –ae, –a eratis
 III plur. instincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. instinctus, –a, –um ero
 II sing. instinctus, –a, –um eris
 III sing. instinctus, –a, –um erit
 I plur. instincti, –ae, –a erimus
 II plur. instincti, –ae, –a eritis
 III plur. instincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. instinguar
 II sing. instinguāris, instinguāre
 III sing. instinguātur
 I plur. instinguāmur
 II plur. instinguamĭni
 III plur. instinguantur
IMPERFETTO
 I sing. instinguĕrer
 II sing. instinguerēris, instinguerēre
 III sing. instinguerētur
 I plur. instinguerēmur
 II plur. instingueremĭni
 III plur. instinguerentur
PERFETTO
 I sing. instinctus, –a, –um sim
 II sing. instinctus, –a, –um sis
 III sing. instinctus, –a, –um sit
 I plur. instincti, –ae, –a simus
 II plur. instincti, –ae, –a sitis
 III plur. instincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instinctus, –a, –um essem
 II sing. instinctus, –a, –um esses
 III sing. instinctus, –a, –um esset
 I plur. instincti, –ae, –a essemus
 II plur. instincti, –ae, –a essetis
 III plur. instincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. instinguĕre
 II plur. instinguimĭni
FUTURO
 II sing. instinguĭtor
 III sing. instinguĭtor
 II plur. –
 III plur. instinguuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 instinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 instingui
PERFETTO
 Singolare: instinctus, –a, –um esse
 Plurale: instincti, –ae, –a esse
FUTURO
 instinctum esse
GERUNDIVO
 instinguendus, –a, –um
SUPINO
 instinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  instinguo instīpans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INSTINGUOR100}} ---CACHE---