Donazione

inrētiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inrētiens
Gen.
inrētientis
Dat.
inrētienti
Acc.
inrētientem
Abl.
inrētiens
Voc.
inrētienti
PLURALE
Nom.
inrētientes
Gen.
inrētientium
Dat.
inrētientibus
Acc.
inrētientes
Abl.
inrētientes
Voc.
inrētientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inrētiens
Gen.
inrētientis
Dat.
inrētienti
Acc.
inrētientem
Abl.
inrētiens
Voc.
inrētienti
PLURALE
Nom.
inrētientes
Gen.
inrētientium
Dat.
inrētientibus
Acc.
inrētientes
Abl.
inrētientes
Voc.
inrētientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inrētiens
Gen.
inrētientis
Dat.
inrētienti
Acc.
inrētiens
Abl.
inrētiens
Voc.
inrētienti
PLURALE
Nom.
inrētientia
Gen.
inrētientium
Dat.
inrētientibus
Acc.
inrētientia
Abl.
inrētientia
Voc.
inrētientibus

‹ inrestinctus
inrētĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inrĕsectus agg. I cl.
inrĕsŏlūbĭlis agg. II cl.
inrĕsŏlūtus agg. I cl.
inrespīrābĭlis agg. II cl.
inrestinctus agg. I cl.
inrētiens agg. part. pres. II cl.
inrētĭo v. tr. IV coniug.
inrētĭor v. tr. IV coniug.
inretitūrūs agg. part. fut.
inretitus agg. part. perf. I cl.
inretitus agg. inf. perf.
inrĕtortus agg. I cl.
inrĕtractābĭlis agg. II cl.
inrĕvĕrens agg. II cl.
inrĕvĕrentĕr avv.
inrĕvĕrentĭa sost. femm. I decl.
inrĕvŏcābĭlis agg. II cl.
inrĕvŏcābĭlĭtĕr avv.
inrĕvŏcandus agg. I cl.
inrĕvŏcātus agg. I cl.
{{ID:INRETIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android