inrēpor - Diatesi passiva

(inrēpo, inrēpis, inrepsi, inreptum, inrēpĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inrēpor
II sing.
inrēpĕris, inrēpĕre
III sing.
inrēpĭtur
I plur.
inrēpĭmur
II plur.
inrēpimĭni
III plur.
inrēpuntur
IMPERFETTO
I sing.
inrēpēbar
II sing.
inrēpebāris, inrēpebāre
III sing.
inrēpebātur
I plur.
inrēpebāmur
II plur.
inrēpebamĭni
III plur.
inrēpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inrēpar
II sing.
inrēpēris, inrēpēre
III sing.
inrēpētur
I plur.
inrēpēmur
II plur.
inrēpemĭni
III plur.
inrēpentur
PERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um sum
II sing.
inreptus, –a, –um es
III sing.
inreptus, –a, –um est
I plur.
inrepti, –ae, –a sumus
II plur.
inrepti, –ae, –a estis
III plur.
inrepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um eram
II sing.
inreptus, –a, –um eras
III sing.
inreptus, –a, –um erat
I plur.
inrepti, –ae, –a eramus
II plur.
inrepti, –ae, –a eratis
III plur.
inrepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inreptus, –a, –um ero
II sing.
inreptus, –a, –um eris
III sing.
inreptus, –a, –um erit
I plur.
inrepti, –ae, –a erimus
II plur.
inrepti, –ae, –a eritis
III plur.
inrepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inrēpar
II sing.
inrēpāris, inrēpāre
III sing.
inrēpātur
I plur.
inrēpāmur
II plur.
inrēpamĭni
III plur.
inrēpantur
IMPERFETTO
I sing.
inrēpĕrer
II sing.
inrēperēris, inrēperēre
III sing.
inrēperētur
I plur.
inrēperēmur
II plur.
inrēperemĭni
III plur.
inrēperentur
PERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um sim
II sing.
inreptus, –a, –um sis
III sing.
inreptus, –a, –um sit
I plur.
inrepti, –ae, –a simus
II plur.
inrepti, –ae, –a sitis
III plur.
inrepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um essem
II sing.
inreptus, –a, –um esses
III sing.
inreptus, –a, –um esset
I plur.
inrepti, –ae, –a essemus
II plur.
inrepti, –ae, –a essetis
III plur.
inrepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inrēpĕre
II plur.
inrēpĭmini
FUTURO
II sing.
inrēpĭtor
III sing.
inrēpĭtor
II plur.
III plur.
inrēpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inreptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inrēpi
PERFETTO
Singolare:
inreptus, –a, –um esse
Plurale:
inrepti, –ae, –a esse
FUTURO
inreptum esse
GERUNDIVO
inrēpendus, –a, –um
SUPINO
inreptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INREPOR100}}