inrēpor - Diatesi passiva
(inrēpo, inrēpis, inrepsi, inreptum, inrēpĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inrēpor
II sing.
inrēpĕris, inrēpĕre
III sing.
inrēpĭtur
I plur.
inrēpĭmur
II plur.
inrēpimĭni
III plur.
inrēpuntur
IMPERFETTO
I sing.
inrēpēbar
II sing.
inrēpebāris, inrēpebāre
III sing.
inrēpebātur
I plur.
inrēpebāmur
II plur.
inrēpebamĭni
III plur.
inrēpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inrēpar
II sing.
inrēpēris, inrēpēre
III sing.
inrēpētur
I plur.
inrēpēmur
II plur.
inrēpemĭni
III plur.
inrēpentur
PERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um sum
II sing.
inreptus, –a, –um es
III sing.
inreptus, –a, –um est
I plur.
inrepti, –ae, –a sumus
II plur.
inrepti, –ae, –a estis
III plur.
inrepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um eram
II sing.
inreptus, –a, –um eras
III sing.
inreptus, –a, –um erat
I plur.
inrepti, –ae, –a eramus
II plur.
inrepti, –ae, –a eratis
III plur.
inrepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inreptus, –a, –um ero
II sing.
inreptus, –a, –um eris
III sing.
inreptus, –a, –um erit
I plur.
inrepti, –ae, –a erimus
II plur.
inrepti, –ae, –a eritis
III plur.
inrepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inrēpar
II sing.
inrēpāris, inrēpāre
III sing.
inrēpātur
I plur.
inrēpāmur
II plur.
inrēpamĭni
III plur.
inrēpantur
IMPERFETTO
I sing.
inrēpĕrer
II sing.
inrēperēris, inrēperēre
III sing.
inrēperētur
I plur.
inrēperēmur
II plur.
inrēperemĭni
III plur.
inrēperentur
PERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um sim
II sing.
inreptus, –a, –um sis
III sing.
inreptus, –a, –um sit
I plur.
inrepti, –ae, –a simus
II plur.
inrepti, –ae, –a sitis
III plur.
inrepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inreptus, –a, –um essem
II sing.
inreptus, –a, –um esses
III sing.
inreptus, –a, –um esset
I plur.
inrepti, –ae, –a essemus
II plur.
inrepti, –ae, –a essetis
III plur.
inrepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inrēpĕre
II plur.
inrēpĭmini
FUTURO
II sing.
inrēpĭtor
III sing.
inrēpĭtor
II plur.
–
III plur.
inrēpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inreptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inrēpi
PERFETTO
Singolare:
inreptus, –a, –um esse
Plurale:
inrepti, –ae, –a esse
FUTURO
inreptum esse
GERUNDIVO
inrēpendus, –a, –um
SUPINO
inreptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inrēpor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android