inprōpugnātus

(inpropugnatus, inpropugnată, inpropugnatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpropugnatus
Gen.
inpropugnati
Dat.
inpropugnato
Acc.
inpropugnatum
Abl.
inpropugnato
Voc.
inpropugnate
PLURALE
Nom.
inpropugnati
Gen.
inpropugnatōrum
Dat.
inpropugnatis
Acc.
inpropugnatos
Abl.
inpropugnatis
Voc.
inpropugnati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpropugnată
Gen.
inpropugnatae
Dat.
inpropugnatae
Acc.
inpropugnatam
Abl.
inpropugnatā
Voc.
inpropugnată
PLURALE
Nom.
inpropugnatae
Gen.
inpropugnatārum
Dat.
inpropugnatis
Acc.
inpropugnatas
Abl.
inpropugnatis
Voc.
inpropugnatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpropugnatum
Gen.
inpropugnati
Dat.
inpropugnato
Acc.
inpropugnatum
Abl.
inpropugnato
Voc.
inpropugnatum
PLURALE
Nom.
inpropugnata
Gen.
inpropugnatōrum
Dat.
inpropugnatis
Acc.
inpropugnata
Abl.
inpropugnatis
Voc.
inpropugnata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPROPUGNATUS100}}
---CACHE---